بدون تصویر

آیه ۱۸ سوره نوح: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
 
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه}}
{{جعبه اطلاعات آیه}}


'''آیه ۱۸ سوره نوح''' هجدهمین [[آیه]] از هفتاد و یکمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به مسأله [[معاد]] و بازگشت انسان به خاک اشاره می‌شود و در حقیقت به انکار [[مشرکان]] پاسخ داده شده است.
'''آیه ۱۸ سوره نوح''' هجدهمین [[آیه]] از هفتاد و یکمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به مسئله [[معاد]] و بازگشت انسان به خاک اشاره می‌شود و در حقیقت به انکار [[مشرکان]] پاسخ داده شده است.


== متن ==
== متن ==
خط ۱۸: خط ۱۸:


== محتوا ==
== محتوا ==
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در ادامه آیه قبل که به آفرینش اولیه انسان از خاک اشاره شد؛ در این آیه به مسأله معاد و بازگشت او به زمین پرداخته شده است. به گزارش مکارم، در حقیقت این آیه در اثبات معاد خطاب به مشرکان چنین بیان می‌کند: «همان كسى كه قدرت داشت در آغاز شما را از خاک بيافريند؛ توانایی دارد بار ديگر و بعد از خاک شدن، شما را دوباره زنده گرداند.» همچنین به نظر او، انتقال از مساله «[[توحید (اسلام)|توحید]]» به «معاد» نشان‌دهنده رابطه اين دو مساله با یکدیگر است و بدین شکل [[نوح]] در مقابل [[کافران]] از طریق نظام خلقت هم استدلال بر توحید می‌کند و هم استدلال بر معاد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۷۸|ج=۲۵}}</ref>
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در ادامه آیه قبل که به آفرینش اولیه انسان از خاک اشاره شد؛ در این آیه به مسئله معاد و بازگشت او به زمین پرداخته شده است. به گزارش مکارم، در حقیقت این آیه در اثبات معاد خطاب به مشرکان چنین بیان می‌کند: «همان کسی که قدرت داشت در آغاز شما را از خاک بیافریند؛ توانایی دارد بار دیگر و بعد از خاک شدن، شما را دوباره زنده گرداند.» همچنین به نظر او، انتقال از مسئله «[[توحید (اسلام)|توحید]]» به «معاد» نشان‌دهنده رابطه این دو مسئله با یکدیگر است و بدین شکل [[نوح]] در مقابل [[کافران]] از طریق نظام خلقت هم استدلال بر توحید می‌کند و هم استدلال بر معاد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۷۸|ج=۲۵}}</ref>


== شأن نزول و ترتیب ==
== شأن نزول و ترتیب ==
خط ۳۹: خط ۳۹:
{{ناوبری آیات}}
{{ناوبری آیات}}
{{قرآن}}
{{قرآن}}
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}


[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۰۴

آیه ۱۸ سوره نوح
مشخصات قرآنی
نام سورهنوح
تعداد آیات سوره۲۸
شماره آیه۱۸
شماره جزء۲۹
شماره حزب۱۱۴
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۱۸ سوره نوح هجدهمین آیه از هفتاد و یکمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به مسئله معاد و بازگشت انسان به خاک اشاره می‌شود و در حقیقت به انکار مشرکان پاسخ داده شده است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 ثُمَّ يُعِيدُكُمْ فِيهَا وَيُخْرِجُكُمْ إِخْرَاجًا آیهٔ ۱۸ از سورهٔ ۷۱ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«سپس شما را به آن باز می‌گرداند و بعد شما را به گونة شگفت آوری (از زمین) بیرون می‌آورد»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«سپس شما را به آن باز می‌گرداند، و [پس از آن‌] شما را [دوباره‌] بیرون می‌آورد»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در ادامه آیه قبل که به آفرینش اولیه انسان از خاک اشاره شد؛ در این آیه به مسئله معاد و بازگشت او به زمین پرداخته شده است. به گزارش مکارم، در حقیقت این آیه در اثبات معاد خطاب به مشرکان چنین بیان می‌کند: «همان کسی که قدرت داشت در آغاز شما را از خاک بیافریند؛ توانایی دارد بار دیگر و بعد از خاک شدن، شما را دوباره زنده گرداند.» همچنین به نظر او، انتقال از مسئله «توحید» به «معاد» نشان‌دهنده رابطه این دو مسئله با یکدیگر است و بدین شکل نوح در مقابل کافران از طریق نظام خلقت هم استدلال بر توحید می‌کند و هم استدلال بر معاد.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره نوح، هفتاد و یکمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و یکمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره نحل و پیش از سوره ابراهیم نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.