آیه ۲۸ سوره نوح: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۲۸ سوره نوح''' بیست و هشتمین [[آیه]] از هفتاد و یکمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. در آیه آخر این سوره، [[نوح]] برای خودش و [[ایمان]] آورندگان به [[خداوند]] [[دعا]] کرده و طلب آمرزش میکند. | '''آیه ۲۸ سوره نوح''' بیست و هشتمین [[آیه]] از هفتاد و یکمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. در آیه آخر این سوره، [[نوح]] برای خودش و [[ایمان]] آورندگان به [[خداوند]] [[دعا]] کرده و طلب آمرزش میکند. | ||
== متن == | == متن == | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند که در این آیه به دعای نوح دربارهٔ خودش و [[مؤمنان]] اشاره شده و چنین میگوید: «خداوندا من، پدر و مادرم و تمام کسانی که با ایمان در خانه من وارد میشوند و تمام مردان و زنان مؤمن را بیامرز و کافران را هلاک گردان.» مکارم در ادامه میآورد که «اولیاءالله» با تمام تلاشی که در راه خدا میکنند؛ باز هم خود را مقصر میدانند و هرگز دچار غرور نمیشوند؛ لذا از خداوند درخواست آمرزش برای خود و تمام مردان و زنان مؤمن دارند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۹۰–۹۲|ج=۲۵}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | [[رده:آیههای مکی قرآن]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۰۹
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | نوح | ||||
تعداد آیات سوره | ۲۸ | ||||
شماره آیه | ۲۸ | ||||
شماره جزء | ۲۹ | ||||
شماره حزب | ۱۱۴ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۸ سوره نوح بیست و هشتمین آیه از هفتاد و یکمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در آیه آخر این سوره، نوح برای خودش و ایمان آورندگان به خداوند دعا کرده و طلب آمرزش میکند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
رَبِّ اغْفِرْ لِي وَلِوَالِدَيَّ وَلِمَنْ دَخَلَ بَيْتِيَ مُؤْمِنًا وَلِلْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَلَا تَزِدِ الظَّالِمِينَ إِلَّا تَبَارًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«پروردگارا! من و پدر و مادرم را و هر آن کس را که مؤمن به خانهام درآید و مردان و زنان مؤمن را بیامرز و ستمکاران را جز نابودی میفزای»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«پروردگارا مرا و پدر و مادرم را و هر کس را که مؤمن به خانه من درآید و نیز مردان مؤمن و زنان مؤمن را بیامرز، و جز بر تباهی ستمکاران [مشرک] میفزای»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که در این آیه به دعای نوح دربارهٔ خودش و مؤمنان اشاره شده و چنین میگوید: «خداوندا من، پدر و مادرم و تمام کسانی که با ایمان در خانه من وارد میشوند و تمام مردان و زنان مؤمن را بیامرز و کافران را هلاک گردان.» مکارم در ادامه میآورد که «اولیاءالله» با تمام تلاشی که در راه خدا میکنند؛ باز هم خود را مقصر میدانند و هرگز دچار غرور نمیشوند؛ لذا از خداوند درخواست آمرزش برای خود و تمام مردان و زنان مؤمن دارند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره نوح، هفتاد و یکمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و یکمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره نحل و پیش از سوره ابراهیم نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۶۵۹.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۵۳.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۷۱.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۷۱.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۵: ۹۰–۹۲.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره نوح»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۱۲۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.