بدون تصویر

آیه ۲۸ سوره نوح: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
 
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه}}
{{جعبه اطلاعات آیه}}


'''آیه ۲۸ سوره نوح''' بیست و هشتمین [[آیه]] از هفتاد و یکمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در آیه آخر این سوره، [[نوح]] برای خودش و [[ایمان]] آورندگان به [[خداوند]] [[دعا]] کرده و طلب آمرزش می‌کند.  
'''آیه ۲۸ سوره نوح''' بیست و هشتمین [[آیه]] از هفتاد و یکمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در آیه آخر این سوره، [[نوح]] برای خودش و [[ایمان]] آورندگان به [[خداوند]] [[دعا]] کرده و طلب آمرزش می‌کند.


== متن ==
== متن ==
خط ۱۸: خط ۱۸:


== محتوا ==
== محتوا ==
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه به دعای نوح درباره خودش و [[مومنان]] اشاره شده و چنین می‌گوید: «خداوندا من، پدر و مادرم و تمام کسانی که با ایمان در خانه من وارد می‌شوند و تمام مردان و زنان مومن را بیامرز و کافران را هلاک گردان.» مکارم در ادامه می‌آورد که «اولیاء الله» با تمام تلاشی که در راه خدا می‌کنند؛ باز هم خود را مقصر می‌دانند و هرگز دچار غرور نمی‌شوند. لذا از خداوند درخواست آمرزش برای خود و تمام مردان و زنان مومن دارند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۹۰- ۹۲|ج=۲۵}}</ref>
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه به دعای نوح دربارهٔ خودش و [[مؤمنان]] اشاره شده و چنین می‌گوید: «خداوندا من، پدر و مادرم و تمام کسانی که با ایمان در خانه من وارد می‌شوند و تمام مردان و زنان مؤمن را بیامرز و کافران را هلاک گردان.» مکارم در ادامه می‌آورد که «اولیاءالله» با تمام تلاشی که در راه خدا می‌کنند؛ باز هم خود را مقصر می‌دانند و هرگز دچار غرور نمی‌شوند؛ لذا از خداوند درخواست آمرزش برای خود و تمام مردان و زنان مؤمن دارند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۹۰–۹۲|ج=۲۵}}</ref>


== شأن نزول و ترتیب ==
== شأن نزول و ترتیب ==
خط ۳۹: خط ۳۹:
{{ناوبری آیات}}
{{ناوبری آیات}}
{{قرآن}}
{{قرآن}}
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}


[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۰۹

آیه ۲۸ سوره نوح
مشخصات قرآنی
نام سورهنوح
تعداد آیات سوره۲۸
شماره آیه۲۸
شماره جزء۲۹
شماره حزب۱۱۴
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۲۸ سوره نوح بیست و هشتمین آیه از هفتاد و یکمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در آیه آخر این سوره، نوح برای خودش و ایمان آورندگان به خداوند دعا کرده و طلب آمرزش می‌کند.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 رَبِّ اغْفِرْ لِي وَلِوَالِدَيَّ وَلِمَنْ دَخَلَ بَيْتِيَ مُؤْمِنًا وَلِلْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَلَا تَزِدِ الظَّالِمِينَ إِلَّا تَبَارًا آیهٔ ۲۸ از سورهٔ ۷۱ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«پروردگارا! من و پدر و مادرم را و هر آن کس را که مؤمن به خانه‌ام درآید و مردان و زنان مؤمن را بیامرز و ستمکاران را جز نابودی میفزای»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«پروردگارا مرا و پدر و مادرم را و هر کس را که مؤمن به خانه من درآید و نیز مردان مؤمن و زنان مؤمن را بیامرز، و جز بر تباهی ستمکاران [مشرک‌] میفزای‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه به دعای نوح دربارهٔ خودش و مؤمنان اشاره شده و چنین می‌گوید: «خداوندا من، پدر و مادرم و تمام کسانی که با ایمان در خانه من وارد می‌شوند و تمام مردان و زنان مؤمن را بیامرز و کافران را هلاک گردان.» مکارم در ادامه می‌آورد که «اولیاءالله» با تمام تلاشی که در راه خدا می‌کنند؛ باز هم خود را مقصر می‌دانند و هرگز دچار غرور نمی‌شوند؛ لذا از خداوند درخواست آمرزش برای خود و تمام مردان و زنان مؤمن دارند.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره نوح، هفتاد و یکمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و یکمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره نحل و پیش از سوره ابراهیم نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.