آیه ۱۱ سوره قیامت: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (added Category:آیههای مکی قرآن using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۱ سوره قیامت''' یازدهمین [[آیه]] از هفتاد و پنجمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. | '''آیه ۱۱ سوره قیامت''' یازدهمین [[آیه]] از هفتاد و پنجمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در ادامه آیه قبل، [[قرآن]] به [[کافران]] و [[گناه‌کاران|گناه‌کارانی]] که [[روز قیامت]]، در جستجوی راه فراری از دادگاه الهی هستند؛ می‌گوید: «هرگز چنین نیست؛ راه فرار و پناه‌گاهی در اینجا وجود ندارد.» | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که بر طبق متن آیات گذشته، به هنگام برپایی قیامت گناه‌کاران و کافران به دنبال فرار از آن وضعیت هستند؛ اما قرآن در این آیه وجود هرگونه راه گریز و فراری را نفی می‌کند. به گزارش او، «وَزَر» در لغت و در اصل به معنای پناه‌گاه کوهستانی است و در اینجا به هرگونه پناه‌گاه اشاره دارد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۸۹|ج=۲۵}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
نسخهٔ ۸ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۰۱
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | قیامت | ||||
| تعداد آیات سوره | ۴۰ | ||||
| شماره آیه | ۱۱ | ||||
| شماره جزء | ۲۹ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۶ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۱ سوره قیامت یازدهمین آیه از هفتاد و پنجمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در ادامه آیه قبل، قرآن به کافران و گناه‌کارانی که روز قیامت، در جستجوی راه فراری از دادگاه الهی هستند؛ می‌گوید: «هرگز چنین نیست؛ راه فرار و پناه‌گاهی در اینجا وجود ندارد.»
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
كَلَّا لَا وَزَرَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«نه هیچ پناهی نیست»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«حاشا، پناهی نیست»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که بر طبق متن آیات گذشته، به هنگام برپایی قیامت گناه‌کاران و کافران به دنبال فرار از آن وضعیت هستند؛ اما قرآن در این آیه وجود هرگونه راه گریز و فراری را نفی می‌کند. به گزارش او، «وَزَر» در لغت و در اصل به معنای پناه‌گاه کوهستانی است و در اینجا به هرگونه پناه‌گاه اشاره دارد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره قیامه، هفتاد و پنجمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، سی و یکمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره قارعه و پیش از سوره همزه نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره قیامه، یک آیه (آیه ۶) منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۷۲۵.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۱۶۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۷۷.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۷۷.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۵: ۲۸۹.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره قیامه»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۳۳.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
