بدون تصویر

آیه ۱۳ سوره قیامت: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
 
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه}}
{{جعبه اطلاعات آیه}}


'''آیه ۱۳ سوره قیامت''' سیزدهمین [[آیه]] از هفتاد و پنجمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به این نکته اشاره شده است که در [[رستاخیز]] انسان‌ها را از تمام کارهای خوب یا بدی (اعم از مقدم و موخر) که انجام داده‌اند، آگاه می‌گردانند. به گزارش مکارم مفسر شیعی، بنابه نظر برخی [[تفسیر قرآن|مفسران]] منظور از «مقدم و موخر» در اینجا اعمالی است که پیش از [[مرگ]] خود فرستاده (مقدم) و اعمالی (آثار اعمالش) که پس از مرگ به او می‌رسد.(موخر)  
'''آیه ۱۳ سوره قیامت''' سیزدهمین [[آیه]] از هفتاد و پنجمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به این نکته اشاره شده است که در [[رستاخیز]] انسان‌ها را از تمام کارهای خوب یا بدی (اعم از مقدم و مؤخر) که انجام داده‌اند، آگاه می‌گردانند. به گزارش مکارم مفسر شیعی، بنابه نظر برخی [[تفسیر قرآن|مفسران]] منظور از «مقدم و مؤخر» در اینجا اعمالی است که پیش از [[مرگ]] خود فرستاده (مقدم) و اعمالی (آثار اعمالش) که پس از مرگ به او می‌رسد. (مؤخر)


== متن ==
== متن ==
خط ۱۷: خط ۱۷:
<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}
<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}


</blockquote>
</blockquote>


== محتوا ==
== محتوا ==
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که بر طبق این آیه در [[قیامت]] همه انسان‌ها از اعمال و نتایج اعمالشان آگاه و مطلع می‌شوند. بنابه عقیده او، منظور از اعمال مقدم و موخر اعمالی (خیر و شر)‌‌ است که انسان در زمان حیات انجام می‌دهد و پس از مرگ (آثار اعمالش) را می‌بیند. این نظر مکارم مبتنی بر [[حدیث|روایتی]] از [[محمد باقر|پنجمین امام شیعیان دوازده امامی]] است که در تفسیر آیه مذکور بیان کرده است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۹۰-۲۹۱|ج=۲۵}}</ref>
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که بر طبق این آیه در [[قیامت]] همه انسان‌ها از اعمال و نتایج اعمالشان آگاه و مطلع می‌شوند. بنابه عقیده او، منظور از اعمال مقدم و مؤخر اعمالی (خیر و شر) است که انسان در زمان حیات انجام می‌دهد و پس از مرگ (آثار اعمالش) را می‌بیند. این نظر مکارم مبتنی بر [[حدیث|روایتی]] از [[محمد باقر|پنجمین امام شیعیان دوازده امامی]] است که در تفسیر آیه مذکور بیان کرده است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۹۰–۲۹۱|ج=۲۵}}</ref>


== شأن نزول و ترتیب ==
== شأن نزول و ترتیب ==
خط ۴۱: خط ۴۱:
{{ناوبری آیات}}
{{ناوبری آیات}}
{{قرآن}}
{{قرآن}}
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}


[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۰۸

آیه ۱۳ سوره قیامت
مشخصات قرآنی
نام سورهقیامت
تعداد آیات سوره۴۰
شماره آیه۱۳
شماره جزء۲۹
شماره حزب۱۱۶
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۱۳ سوره قیامت سیزدهمین آیه از هفتاد و پنجمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به این نکته اشاره شده است که در رستاخیز انسان‌ها را از تمام کارهای خوب یا بدی (اعم از مقدم و مؤخر) که انجام داده‌اند، آگاه می‌گردانند. به گزارش مکارم مفسر شیعی، بنابه نظر برخی مفسران منظور از «مقدم و مؤخر» در اینجا اعمالی است که پیش از مرگ خود فرستاده (مقدم) و اعمالی (آثار اعمالش) که پس از مرگ به او می‌رسد. (مؤخر)

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 يُنَبَّأُ الْإِنْسَانُ يَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ آیهٔ ۱۳ از سورهٔ ۷۵ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«انسان در آن روز به آنچه از پیش فرستاده و به آنچه باز پس گذاشته است خبر داده می‌شود»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«در این روز انسان را از آنچه پیش فرستاده یا باز پس داشته است آگاه سازند»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که بر طبق این آیه در قیامت همه انسان‌ها از اعمال و نتایج اعمالشان آگاه و مطلع می‌شوند. بنابه عقیده او، منظور از اعمال مقدم و مؤخر اعمالی (خیر و شر) است که انسان در زمان حیات انجام می‌دهد و پس از مرگ (آثار اعمالش) را می‌بیند. این نظر مکارم مبتنی بر روایتی از پنجمین امام شیعیان دوازده امامی است که در تفسیر آیه مذکور بیان کرده است.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره قیامه، هفتاد و پنجمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، سی و یکمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره قارعه و پیش از سوره همزه نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره قیامه، یک آیه (آیه ۶) منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.