بدون جعبه اطلاعات
بدون تصویر
نیازمند به ویراستاری

ناسخ و منسوخ: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
خط ۳: خط ۳:


== در لغت و اصطلاح ==
== در لغت و اصطلاح ==
ناسخ و منسوخ یا نسخ در لغت به معنای ابطال کردن، فسخ کردن یا منسوخ نمودن است.{{پنک|حجتی کرمانی|۱۳۷۱|ص=۱۱۰}} برای نسخ در اصطلاح تعاریف مختلفی صورت گرفته که با وجود اختلافاتی که بین این تعاریف وجود دارد می‌توان مخرج مشترکشان را «تغییر دادن حکمی و جانشین ساختن حکمی دیگر به جای آن» در نظر گرفت.{{پنک|عاملی کلخوران|محمد حسینی حیران|۱۴۰۱|ص=۲}} نسخ یکی از مهم‌ترین مباحثی است که از دیرباز در میان دانشمندان «[[علم اصول]]» و محققین «[[تاریخ قرآن|تاریخ]] و علوم [[قرآن]]» مورد تحقیق و مناقشه و رد و ایراد قرار گرفته و تحقیقات گسترده‌ای در رابطه با آن انجام شده است.{{پنک|حجتی کرمانی|۱۳۷۱|ص=۱۰۱}} برخی از نویسندگان نسخ را صرفاً در امور شرعی‌ می‌دانند.<ref>{{پک|معرفت|۱۳۷۸|ک=علوم قرآنی|ف=فصل ۵}}</ref>
ناسخ و منسوخ یا نسخ در لغت به معنای ابطال کردن، فسخ کردن یا منسوخ نمودن است.{{پنک|حجتی کرمانی|۱۳۷۱|ص=۱۱۰}} برای نسخ در اصطلاح تعاریف مختلفی صورت گرفته که با وجود اختلافاتی که بین این تعاریف وجود دارد می‌توان مخرج مشترکشان را «تغییر دادن حکمی و جانشین ساختن حکمی دیگر به جای آن» در نظر گرفت.{{پنک|عاملی کلخوران|محمد حسینی حیران|۱۴۰۱|ص=۲}} نسخ یکی از مهم‌ترین مباحثی است که از دیرباز در میان دانشمندان «[[علم اصول]]» و محققین «[[تاریخ قرآن|تاریخ]] و علوم [[قرآن]]» مورد تحقیق و مناقشه و رد و ایراد قرار گرفته و تحقیقات گسترده‌ای در رابطه با آن انجام شده است.{{پنک|حجتی کرمانی|۱۳۷۱|ص=۱۰۱}} برخی از نویسندگان نسخ را صرفاً در امور شرعی می‌دانند.<ref>{{پک|معرفت|۱۳۷۸|ک=علوم قرآنی|ف=فصل ۵}}</ref>


[[محمدباقر صدر]] به نقل از [[ابوالقاسم خویی]]، از فقهای شیعه دوازده‌امامی، نسخ را اینگونه تعریف می‌کند: «نسخ عبارت است از رفع امر ثابتی در شریعت مقدس با پایان یافتن مدت و زمان خواه امر مرتفع از احکام تکلیفی - چون وجود و حرکت باشد - و خواه از احکام وضعی - چون صحت و بطلان - و خواه از منصبهای الهی یا جز این‌ها از اموری که مرتبط به خداوند است از آن جهت که شارع است».{{پنک|صدر|۱۳۷۵|ص=۴۷}}
[[محمدباقر صدر]] به نقل از [[ابوالقاسم خویی]]، از فقهای شیعه دوازده‌امامی، نسخ را اینگونه تعریف می‌کند: «نسخ عبارت است از رفع امر ثابتی در شریعت مقدس با پایان یافتن مدت و زمان خواه امر مرتفع از احکام تکلیفی - چون وجود و حرکت باشد - و خواه از احکام وضعی - چون صحت و بطلان - و خواه از منصبهای الهی یا جز این‌ها از اموری که مرتبط به خداوند است از آن جهت که شارع است».{{پنک|صدر|۱۳۷۵|ص=۴۷}}
خط ۱۲: خط ۱۲:
# {{متن قرآن|مَا نَنْسَخْ مِنْ آیَةٍ أَوْ نُنْسِهَا نَأْتِ بِخَیْرٍ مِنْهَا أَوْ مِثْلِهَا ۗ…|سوره=بقره|آیه=۱۰۶|ترجمه=هرچه از آیات قرآن را نسخ کنیم یا حکم آن را متروک سازیم بهتر از آن یا مانند آن بیاوریم…}}
# {{متن قرآن|مَا نَنْسَخْ مِنْ آیَةٍ أَوْ نُنْسِهَا نَأْتِ بِخَیْرٍ مِنْهَا أَوْ مِثْلِهَا ۗ…|سوره=بقره|آیه=۱۰۶|ترجمه=هرچه از آیات قرآن را نسخ کنیم یا حکم آن را متروک سازیم بهتر از آن یا مانند آن بیاوریم…}}
# {{متن قرآن|سوره=رعد|آیه=۳۹|ترجمه=خداوند هرچه خواهد محو و هرچه را خواهد اثبات می‌کند و اصل کتاب نزد اوست.}}
# {{متن قرآن|سوره=رعد|آیه=۳۹|ترجمه=خداوند هرچه خواهد محو و هرچه را خواهد اثبات می‌کند و اصل کتاب نزد اوست.}}
[[سید ابوالقاسم خویی|ابوالقاسم خویی]] تنها به نسخ یک آیه از قرآن ([[آیهٔ نجوی]]) معتقد بود. هرچند [[سید هادی معرفت|هادی معرفت]] تعداد آیات نسخ شده را بیست و اندی می‌داند.<ref>{{پک|معرفت|۱۳۷۸|ک=علوم قرآنی|ف=فصل ۵}}</ref> به عنوان مثال، گفته شده‌است که تحریم [[شرب خمر]] در قرآن به صورت تدریجی و در چهار مرحله انجام شده‌است:<ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۸۲|ک=المیزان|ج=۲|ص=۲۹۰–۲۹۱|توضیح=آیهٔ ۲۱۹ بقره}}</ref><ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۸۲|ک=المیزان|ج=۶|ص=۱۷۳|توضیح=آیهٔ ۹۰ مائده}}</ref>
[[سید ابوالقاسم خویی|ابوالقاسم خویی]] تنها به نسخ یک آیه از قرآن ([[آیهٔ نجوی]]) معتقد بود. هرچند [[سید هادی معرفت|هادی معرفت]] تعداد آیات نسخ شده را بیست و اندی می‌داند.<ref>{{پک|معرفت|۱۳۷۸|ک=علوم قرآنی|ف=فصل ۵}}</ref> به عنوان مثال، گفته شده است که تحریم [[شرب خمر]] در قرآن به صورت تدریجی و در چهار مرحله انجام شده است:<ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۸۲|ک=المیزان|ج=۲|ص=۲۹۰–۲۹۱|توضیح=آیهٔ ۲۱۹ بقره}}</ref><ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۸۲|ک=المیزان|ج=۶|ص=۱۷۳|توضیح=آیهٔ ۹۰ مائده}}</ref>
 
# ابتدا در [[آیه ۳۳ سوره اعراف|آیهٔ ۳۳ اعراف]] آمده است «بگو: «پروردگار من فقط زشتکاری‌ها را -چه آشکارش [باشد] و چه پنهان- و گناه و ستم ناحق را حرام گردانیده است» و به‌طور کلی هر عملی را که مصداق اثم باشد حرام کرده و سخنی از اینکه شراب مصداق اثم است به میان نیاورده است.
# ابتدا در [[آیه ۳۳ سوره اعراف|آیهٔ ۳۳ اعراف]] آمده‌است «بگو: «پروردگار من فقط زشتکاری‌ها را -چه آشکارش [باشد] و چه پنهان- و گناه و ستم ناحق را حرام گردانیده‌است» و به‌طور کلی هر عملی را که مصداق اثم باشد حرام کرده و سخنی از اینکه شراب مصداق اثم است به میان نیاورده‌است.
# سپس در [[آیه ۴۳ سوره نساء|آیهٔ ۴۳ نساء]] آمده است: «ای کسانی که ایمان آورده‌اید، در حال مستی به نماز نزدیک نشوید تا زمانی که بدانید چه می‌گویید» و شرابخواری را در هنگام نماز حرام گردانیده است.
# سپس در [[آیه ۴۳ سوره نساء|آیهٔ ۴۳ نساء]] آمده‌است: «ای کسانی که ایمان آورده‌اید، در حال مستی به نماز نزدیک نشوید تا زمانی که بدانید چه می‌گویید» و شرابخواری را در هنگام نماز حرام گردانیده‌است.
# سپس در [[آیه ۲۱۹ سوره بقره|آیهٔ ۲۱۹ بقره]] آمده است: «دربارهٔ شراب و قمار، از تو می‌پرسند، بگو: «در آن دو، گناهی بزرگ، و سودهایی برای مردم است، [ولی] گناهشان از سودشان بزرگتر است.»» و شراب را مصداق اثم می‌داند.
# سپس در [[آیه ۲۱۹ سوره بقره|آیهٔ ۲۱۹ بقره]] آمده‌است: «دربارهٔ شراب و قمار، از تو می‌پرسند، بگو: «در آن دو، گناهی بزرگ، و سودهایی برای مردم است، [ولی] گناهشان از سودشان بزرگتر است.»» و شراب را مصداق اثم می‌داند.
# سرانجام در [[آیه ۹۰ سوره مائده|آیهٔ ۹۰ مائده]] حکم صریح به تحریم شراب می‌دهد: «ای کسانی که ایمان آورده‌اید، شراب و قمار و بتها و تیرهای قرعه پلیدند [و] از عمل شیطانند. پس، از آن‌ها دوری گزینید، باشد که رستگار شوید.»
# سرانجام در [[آیه ۹۰ سوره مائده|آیهٔ ۹۰ مائده]] حکم صریح به تحریم شراب می‌دهد: «ای کسانی که ایمان آورده‌اید، شراب و قمار و بتها و تیرهای قرعه پلیدند [و] از عمل شیطانند. پس، از آن‌ها دوری گزینید، باشد که رستگار شوید.»


خط ۲۳: خط ۲۲:
# در حدیثی آمده که [[علی بن ابی‌طالب]] بر «[[قاضی|قاض]]» (داور) یا «[[قاص|قاصّ]]» (کسی که [[قصص قرآن]] را بازگو می‌کرد) می‌گذشت و به او گفت «آیا ناسخ را از منسوخ بازشناسی؟ گفت: نه! علی به او گفت: «هلکتَ و اهلکتَ» یعنی مادام که ناسخ و منسوخ را نشناسی هم خود را در معرض هلاکت قرار دادی و هم مردم را در ورطهٔ هلاکت ساقط کردی.{{پنک|حجتی کرمانی|۱۳۷۱|ص=۱۰۳}}
# در حدیثی آمده که [[علی بن ابی‌طالب]] بر «[[قاضی|قاض]]» (داور) یا «[[قاص|قاصّ]]» (کسی که [[قصص قرآن]] را بازگو می‌کرد) می‌گذشت و به او گفت «آیا ناسخ را از منسوخ بازشناسی؟ گفت: نه! علی به او گفت: «هلکتَ و اهلکتَ» یعنی مادام که ناسخ و منسوخ را نشناسی هم خود را در معرض هلاکت قرار دادی و هم مردم را در ورطهٔ هلاکت ساقط کردی.{{پنک|حجتی کرمانی|۱۳۷۱|ص=۱۰۳}}


== مطالعه بیشتر ==
== برای مطالعهٔ بیشتر ==
{{چپ‌چین}}
{{چپ‌چین}}
* {{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=Rippin|نام=Andrew|مقاله=Abrogation|دانشنامه=[[دانشنامه اسلام|Encyclopaedia of Islam]]|پیوند مقاله=http://referenceworks.brillonline.com/entries/encyclopaedia-of-islam-3/abrogation-COM_0104|ویرایش=THREE|ویراستاران=Gudrun Krämer, Denis Matringe, John Nawas, Everett Rowson|ناشر=[[انتشارات بریل|Brill Online]]|سال=۲۰۱۲|زبان=en}}
* {{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=Rippin|نام=Andrew|مقاله=Abrogation|دانشنامه=[[دانشنامه اسلام|Encyclopaedia of Islam]]|پیوند مقاله=http://referenceworks.brillonline.com/entries/encyclopaedia-of-islam-3/abrogation-COM_0104|ویرایش=THREE|ویراستاران=Gudrun Krämer, Denis Matringe, John Nawas, Everett Rowson|ناشر=[[انتشارات بریل|Brill Online]]|سال=۲۰۱۲|زبان=en}}
خط ۴۴: خط ۴۳:
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=بله|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=بله|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=بله|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=بله|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}


[[رده:اصطلاحات اسلامی]]
[[رده:اصطلاحات فقهی]]
[[رده:اصطلاحات قرآنی]]
[[رده:تفسیر قرآن]]
[[رده:تفسیر قرآن]]
[[رده:علوم قرآن]]
[[رده:واژه‌ها و عبارت‌های عربی]]
[[رده:واژه‌ها و عبارت‌های عربی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۹ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۳۱

ناسخ و منسوخ یا نسخ به معنای کشف از تمام شدن عمر حکمی از احکام است.

در لغت و اصطلاح

ناسخ و منسوخ یا نسخ در لغت به معنای ابطال کردن، فسخ کردن یا منسوخ نمودن است.[۱] برای نسخ در اصطلاح تعاریف مختلفی صورت گرفته که با وجود اختلافاتی که بین این تعاریف وجود دارد می‌توان مخرج مشترکشان را «تغییر دادن حکمی و جانشین ساختن حکمی دیگر به جای آن» در نظر گرفت.[۲] نسخ یکی از مهم‌ترین مباحثی است که از دیرباز در میان دانشمندان «علم اصول» و محققین «تاریخ و علوم قرآن» مورد تحقیق و مناقشه و رد و ایراد قرار گرفته و تحقیقات گسترده‌ای در رابطه با آن انجام شده است.[۳] برخی از نویسندگان نسخ را صرفاً در امور شرعی می‌دانند.[۴]

محمدباقر صدر به نقل از ابوالقاسم خویی، از فقهای شیعه دوازده‌امامی، نسخ را اینگونه تعریف می‌کند: «نسخ عبارت است از رفع امر ثابتی در شریعت مقدس با پایان یافتن مدت و زمان خواه امر مرتفع از احکام تکلیفی - چون وجود و حرکت باشد - و خواه از احکام وضعی - چون صحت و بطلان - و خواه از منصبهای الهی یا جز این‌ها از اموری که مرتبط به خداوند است از آن جهت که شارع است».[۵]

در قرآن

صدر از بین معانی لغوی نسخ، ازاله را سازگارترین معنا با ایدهٔ نسخ دانسته و معتقد است که در قرآن ایدهٔ نسخ با واژه‌های مختلفی تعبیر شده که همگی‌شان با مفهوم ازاله سازگارند[۶] و در ادامه چند مثال را از قرآن می‌آورد:[۵]

  1. وَإِذَا بَدَّلْنَا آيَةً مَكَانَ آيَةٍ ۙ وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا يُنَزِّلُ قَالُوا إِنَّمَا أَنْتَ مُفْتَرٍ ۚ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ (ترجمه: و ما هرگاه آیتی را از راه مصلحت تبدیل کرده و بجای آن آیتی دیگر آوریم در صورتی که خدا بهتر داند تا چه چیز نازل کند، می‌گویند تو [بر خدا] همیشه افترا می‌بندی، چنین نیست، بلکه اکثر اینها نمی‌فهمند.)[نحل–۱۰۱]
  2. مَا نَنْسَخْ مِنْ آیَةٍ أَوْ نُنْسِهَا نَأْتِ بِخَیْرٍ مِنْهَا أَوْ مِثْلِهَا ۗ… (ترجمه: هرچه از آیات قرآن را نسخ کنیم یا حکم آن را متروک سازیم بهتر از آن یا مانند آن بیاوریم…)[بقره–۱۰۶]
  3. يَمْحُو اللَّهُ مَا يَشَاءُ وَيُثْبِتُ ۖ وَعِنْدَهُ أُمُّ الْكِتَابِ (ترجمه: خداوند هرچه خواهد محو و هرچه را خواهد اثبات می‌کند و اصل کتاب نزد اوست.)[رعد–۳۹]

ابوالقاسم خویی تنها به نسخ یک آیه از قرآن (آیهٔ نجوی) معتقد بود. هرچند هادی معرفت تعداد آیات نسخ شده را بیست و اندی می‌داند.[۷] به عنوان مثال، گفته شده است که تحریم شرب خمر در قرآن به صورت تدریجی و در چهار مرحله انجام شده است:[۸][۹]

  1. ابتدا در آیهٔ ۳۳ اعراف آمده است «بگو: «پروردگار من فقط زشتکاری‌ها را -چه آشکارش [باشد] و چه پنهان- و گناه و ستم ناحق را حرام گردانیده است» و به‌طور کلی هر عملی را که مصداق اثم باشد حرام کرده و سخنی از اینکه شراب مصداق اثم است به میان نیاورده است.
  2. سپس در آیهٔ ۴۳ نساء آمده است: «ای کسانی که ایمان آورده‌اید، در حال مستی به نماز نزدیک نشوید تا زمانی که بدانید چه می‌گویید» و شرابخواری را در هنگام نماز حرام گردانیده است.
  3. سپس در آیهٔ ۲۱۹ بقره آمده است: «دربارهٔ شراب و قمار، از تو می‌پرسند، بگو: «در آن دو، گناهی بزرگ، و سودهایی برای مردم است، [ولی] گناهشان از سودشان بزرگتر است.»» و شراب را مصداق اثم می‌داند.
  4. سرانجام در آیهٔ ۹۰ مائده حکم صریح به تحریم شراب می‌دهد: «ای کسانی که ایمان آورده‌اید، شراب و قمار و بتها و تیرهای قرعه پلیدند [و] از عمل شیطانند. پس، از آن‌ها دوری گزینید، باشد که رستگار شوید.»

در روایات شیعیان

  1. «فَمَا نَزَلَتْ عَلَی رَسُولِ اللَّهِ (ص) آیَةٌ مِنَ الْقُرْآنِ إِلَّا أَقْرَأَنِیهَا وَ أَمْلَاهَا عَلَیَّ فَکَتَبْتُهَا بِخَطِّی وَ عَلَّمَنِی تَأْوِیلَهَا وَ تَفْسِیرَهَا وَ نَاسِخَهَا وَ مَنْسُوخَهَا وَ مُحْکَمَهَا وَ مُتَشَابِهَهَا وَ خَاصَّهَا وَ عَامَّهَا…» «هیچ آیه‌ای از قرآن نازل نشده است مگر اینکه پیامبر (ص) آن را بر من قرائت کرده است و آن را بر من املا کرده و من آن را بخط خود نوشته‌ام و پیامبر (ص) تأویل و تفسیرش و ناسخ و منسوخش و محکم و متشابهش و خاص و عامش … را به من تعلیم فرمود.»[۱۰]
  2. در حدیثی آمده که علی بن ابی‌طالب بر «قاض» (داور) یا «قاصّ» (کسی که قصص قرآن را بازگو می‌کرد) می‌گذشت و به او گفت «آیا ناسخ را از منسوخ بازشناسی؟ گفت: نه! علی به او گفت: «هلکتَ و اهلکتَ» یعنی مادام که ناسخ و منسوخ را نشناسی هم خود را در معرض هلاکت قرار دادی و هم مردم را در ورطهٔ هلاکت ساقط کردی.[۱۱]

برای مطالعهٔ بیشتر

  • Rippin, Andrew (2012). "Abrogation". Encyclopaedia of Islam (به انگلیسی) (THREE ed.). Brill Online. {{cite encyclopedia}}: Unknown parameter |ویراستاران= ignored (help)

پانویس

ارجاعات

منابع

  • حجتی کرمانی، علی (۱۳۷۱). «ناسخ و منسوخ در قرآن کریم». مجموعه مقالات کنگره شیخ مفید. ۱.
  • عاملی کلخوران، حسن؛ محمد حسینی حیران، مهسا (۱۴۰۱). «بررسی نسخ و اقسام آن در آیات قرآن». مطالعات مدیریت، حسابداری و حقوق. ۶.
  • صدر، محمدباقر (۱۳۷۵). «نسخ در قرآن». مطالعات تاریخی قرآن و حدیث (۶-۷).
  • معرفت، محمدهادی (۱۳۷۸). علوم قرآنی. مؤسسه انتشاراتی التمهید.
  • طباطبایی، سید محمد حسین (۱۳۸۲). ترجمهٔ تفسیر المیزان. قم: دفتر انتشارات اسلامی.