سوره فرقان: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات سوره|نام = فرقان |تصویر = Al-Furqan.svg|جزء = ۱۸|آیه = ۷۷|محل نزول = مکه |شماره نزول = ۴۲ |کلمه = ۸۹۲|حرف = ۳۷۳۳}} '''سوره فرقان''' بیست و پنجمین سوره قرآن و دارای ۷۷ آیه است. از سوره‌های مکی قرآن است که به ترتیب نزول چهل و دومین سوره آن به‌شما...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات سوره|نام = فرقان |تصویر = Al-Furqan.svg|جزء = ۱۸|آیه = ۷۷|محل نزول = مکه |شماره نزول = ۴۲ |کلمه = ۸۹۲|حرف = ۳۷۳۳}} | {{جعبه اطلاعات سوره|نام = فرقان |تصویر = Al-Furqan.svg|جزء = ۱۸|آیه = ۷۷|محل نزول = مکه |شماره نزول = ۴۲ |کلمه = ۸۹۲|حرف = ۳۷۳۳}} | ||
'''سوره فرقان''' بیست و پنجمین سوره قرآن و دارای ۷۷ آیه است. از [[سوره‌های مکی]] قرآن است که به [[ترتیب نزول]] چهل و دومین سوره آن به‌شمار می‌آید. تعداد کلماتش ۸۹۲ کلمه و دارای ۳۷۳۳ حرف است. این سوره بنابه سیاق عمومی آیات، از سوره‌های مکی است؛ اما برخی [[مفسران]] معتقدند سه آیه از آن (آیات [[آیه ۶۸ سوره فرقان|۶۸]] تا [[آیه ۷۰ سوره فرقان|۷۰]]) در [[مدینه]] بر [[پیامبر اسلام]] نازل شده است. در گزارش ترتیب نزول سوره‌ها، نزول این سوره پیش از [[سوره فاطر]] و پس از [[سوره یس]] عنوان شده است.<ref>{{پک|دفتر تبلیغات اسلامی|۱۳۹۰|ک=فرهنگنامه علوم قرآن|ص=۲۸۲۷|ج=۱}}</ref> | '''سوره فرقان''' بیست و پنجمین [[سوره]] [[قرآن]] و دارای ۷۷ [[آیه]] است. از [[سوره‌های مکی]] قرآن است که به [[ترتیب نزول]] چهل و دومین سوره آن به‌شمار می‌آید. تعداد کلماتش ۸۹۲ کلمه و دارای ۳۷۳۳ حرف است. این سوره بنابه سیاق عمومی آیات، از سوره‌های مکی است؛ اما برخی از [[مفسران]] معتقدند سه آیه از آن (آیات [[آیه ۶۸ سوره فرقان|۶۸]] تا [[آیه ۷۰ سوره فرقان|۷۰]]) در [[مدینه]] بر [[پیامبر اسلام]] نازل شده است. در گزارش ترتیب نزول سوره‌ها، نزول این سوره پیش از [[سوره فاطر]] و پس از [[سوره یس]] عنوان شده است.<ref>{{پک|دفتر تبلیغات اسلامی|۱۳۹۰|ک=فرهنگنامه علوم قرآن|ص=۲۸۲۷|ج=۱}}</ref> | ||
== نام‌گذاری == | == نام‌گذاری == | ||
«فرقان» به معنی «جداکننده» نام معروف سوره است که از نخستین آیه آن گرفته شده است. «فرقان» یکی از نام‌های قرآن نیز می‌باشد و دلیل نامگذاری‌اش به این جهت است که کتاب | «فرقان» به معنی «جداکننده» نام معروف سوره است که از نخستین آیه آن گرفته شده است. «فرقان» یکی از نام‌های قرآن نیز می‌باشد و دلیل نامگذاری‌اش به این جهت است که کتاب قرآن، جداکننده [[حق]] از [[باطل]] و [[هدایت]] از گمراهی است. نام دیگری که برای این سوره گزارش شده، «تبارک» است که از اولین واژه سوره گرفته شده است.<ref>{{پک|دفتر تبلیغات اسلامی|۱۳۹۰|ک=فرهنگنامه علوم قرآن|ص=۲۸۲۷|ج=۱}}</ref> | ||
== شأن و محل نزول == | == شأن و محل نزول == | ||
براساس گزارش [[فرهنگنامه علوم قرآن]]، این سوره بنابه سیاق عمومی آیات، از سوره‌های مکی است؛ اما برخی مفسران معتقدند سه آیه از آن (آیات [[آیه ۶۸ سوره فرقان|۶۸]] تا [[آیه ۷۰ سوره فرقان|۷۰]]) در مدینه بر پیامبر اسلام نازل شده است. برخلاف این نظر، بعضی دیگر از مفسران، همه سوره را [[مدنی]] دانسته و سه آیه ابتدایی آن را مکی گفته‌اند.<ref>{{پک|دفتر تبلیغات اسلامی|۱۳۹۰|ک=فرهنگنامه علوم قرآن|ص=۲۸۲۷|ج=۱}}</ref> | |||
== محتوا و ساختار == | == محتوا و ساختار == | ||
سوره فرقان بیست و پنجمین سوره قرآن بر اساس [[مصحف عثمان|ترتیب کنونی مصحف]] و از لحاظ ترتیب نزول سوره‌ها، چهل و دومین سوره‌ای است که بر محمد نازل شده است. این سوره ۷۷ آیه، ۸۹۲ کلمه و ۳۷۳۳ حرف دارد و نزول آن پیش از سوره فاطر و پس از سوره یس در مکه بوده است. از نظر کمیت از سوره‌های مثانی و حدود یک چهارم از یک [[جزء]] قرآن است و دو آیه از سوره را [[منسوخ]] گفته‌اند. در فرهنگنامه علوم قرآن، هدف از نزول سوره فرقان، تقویت روحی پیامبر اسلام و استقامت او در برابر [[مشرکان]] و مخالفان [[اسلام]] بیان شده است. [[نزول تدریجی قرآن]] و جهانی بودن آن، طرح مباحث [[توحید]] و [[نبوت]] و روش‌های تبلیغی [[پیامبران]] از موضوعات مهم سوره فرقان است. همچنین در آیات این سوره به داستان [[موسی]] و [[هارون]]<nowiki/>و برخی از اقوام گذشته به‌طور اختصار اشاره شده است و سوره با بیان اوصاف و ویژگی‌های [[عباد الرحمن]] (بندگان ویژه و ممتاز [[خداوند]]) پایان می‌یابد.<ref>{{پک|دفتر تبلیغات اسلامی|۱۳۹۰|ک=فرهنگنامه علوم قرآن|ص=۲۸۲۷|ج=۱}}</ref> | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
=== ارجاعات === | === ارجاعات === | ||
{{پانویس|}} | {{پانویس|}} | ||
=== منابع === | === منابع === | ||
* {{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=دفتر تبلیغات اسلامی|نام=|پیوند نویسنده=دفتر تبلیغات اسلامی|ویراستار=|مقاله=سوره فرقان|دانشنامه=فرهنگنامه علوم قرآن|عنوان جلد=فرهنگنامه علوم قرآن|سال=۱۳۹۰|ناشر=دفتر تبلیغات اسلامی|مکان=تهران|پیوند مدخل=https://lib.eshia.ir/26683/1/2827}} | * {{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=دفتر تبلیغات اسلامی|نام=|پیوند نویسنده=دفتر تبلیغات اسلامی|ویراستار=|مقاله=سوره فرقان|دانشنامه=فرهنگنامه علوم قرآن|عنوان جلد=فرهنگنامه علوم قرآن|سال=۱۳۹۰|ناشر=دفتر تبلیغات اسلامی|مکان=تهران|پیوند مدخل=https://lib.eshia.ir/26683/1/2827}} | ||
نسخهٔ ۶ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۱۲
| فرقان | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 | |||||
| دسته‌بندی | مکی | ||||
| اطلاعات آماری | |||||
| شمارهٔ نزول | ۴۲ | ||||
| جزء | ۱۸ | ||||
| شمار آیه‌ها | ۷۷ | ||||
| شمار واژه‌ها | ۸۹۲ | ||||
| شمار حرف‌ها | ۳۷۳۳ | ||||
| متن سوره | |||||
 | |||||
|
|
||||
سوره فرقان بیست و پنجمین سوره قرآن و دارای ۷۷ آیه است. از سوره‌های مکی قرآن است که به ترتیب نزول چهل و دومین سوره آن به‌شمار می‌آید. تعداد کلماتش ۸۹۲ کلمه و دارای ۳۷۳۳ حرف است. این سوره بنابه سیاق عمومی آیات، از سوره‌های مکی است؛ اما برخی از مفسران معتقدند سه آیه از آن (آیات ۶۸ تا ۷۰) در مدینه بر پیامبر اسلام نازل شده است. در گزارش ترتیب نزول سوره‌ها، نزول این سوره پیش از سوره فاطر و پس از سوره یس عنوان شده است.[۱]
نام‌گذاری
«فرقان» به معنی «جداکننده» نام معروف سوره است که از نخستین آیه آن گرفته شده است. «فرقان» یکی از نام‌های قرآن نیز می‌باشد و دلیل نامگذاری‌اش به این جهت است که کتاب قرآن، جداکننده حق از باطل و هدایت از گمراهی است. نام دیگری که برای این سوره گزارش شده، «تبارک» است که از اولین واژه سوره گرفته شده است.[۲]
شأن و محل نزول
براساس گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، این سوره بنابه سیاق عمومی آیات، از سوره‌های مکی است؛ اما برخی مفسران معتقدند سه آیه از آن (آیات ۶۸ تا ۷۰) در مدینه بر پیامبر اسلام نازل شده است. برخلاف این نظر، بعضی دیگر از مفسران، همه سوره را مدنی دانسته و سه آیه ابتدایی آن را مکی گفته‌اند.[۳]
محتوا و ساختار
سوره فرقان بیست و پنجمین سوره قرآن بر اساس ترتیب کنونی مصحف و از لحاظ ترتیب نزول سوره‌ها، چهل و دومین سوره‌ای است که بر محمد نازل شده است. این سوره ۷۷ آیه، ۸۹۲ کلمه و ۳۷۳۳ حرف دارد و نزول آن پیش از سوره فاطر و پس از سوره یس در مکه بوده است. از نظر کمیت از سوره‌های مثانی و حدود یک چهارم از یک جزء قرآن است و دو آیه از سوره را منسوخ گفته‌اند. در فرهنگنامه علوم قرآن، هدف از نزول سوره فرقان، تقویت روحی پیامبر اسلام و استقامت او در برابر مشرکان و مخالفان اسلام بیان شده است. نزول تدریجی قرآن و جهانی بودن آن، طرح مباحث توحید و نبوت و روش‌های تبلیغی پیامبران از موضوعات مهم سوره فرقان است. همچنین در آیات این سوره به داستان موسی و هارونو برخی از اقوام گذشته به‌طور اختصار اشاره شده است و سوره با بیان اوصاف و ویژگی‌های عباد الرحمن (بندگان ویژه و ممتاز خداوند) پایان می‌یابد.[۴]
پانویس
ارجاعات
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، فرهنگنامه علوم قرآن، ۱: ۲۸۲۷.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، فرهنگنامه علوم قرآن، ۱: ۲۸۲۷.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، فرهنگنامه علوم قرآن، ۱: ۲۸۲۷.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، فرهنگنامه علوم قرآن، ۱: ۲۸۲۷.
منابع
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۹۰). «سوره فرقان». فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.