سوره صف: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات سوره|تصویر = As-Saff.svg|نام = صفّ |جزء = ۲۸|آیه = ۱۴|محل نزول = مدینه |شماره نزول = ۱۱۱|کلمه = ۲۲۱|حرف = ۱۰۲۰}} '''سوره صف''' شصت و یکمین سوره قرآن در ترتیب مصحف کنونی و صد و نهمین سوره از نظر ترتیب نزول مشهور است که پیش از سوره جمعه و پ...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات سوره|تصویر = As-Saff.svg|نام = صفّ |جزء = ۲۸|آیه = ۱۴|محل نزول = مدینه |شماره نزول = | {{جعبه اطلاعات سوره|تصویر = As-Saff.svg|نام = صفّ |جزء = ۲۸|آیه = ۱۴|محل نزول = مدینه |شماره نزول =۱۰۹|کلمه = ۲۲۱|حرف = ۹۶۶}} | ||
'''سوره صف''' شصت و یکمین [[سوره]] [[قرآن]] در ترتیب [[مصحف کنونی]] و صد و نهمین سوره از نظر [[ترتیب نزول]] مشهور است که پیش از [[سوره جمعه]] و پس از [[سوره تغابن]] نازل شده است. تعداد آیات این سوره ۱۴ آیه است و ۲۲۱ یا ۲۲۶ کلمه و ۹۰۰ یا ۹۶۶ حرف دارد. بنابه گزارش تمامی منابع اسلامی از سوره‌های [[مکی و مدنی|مدنی]] قرآن است که یکجا و یک باره در [[مدینه]] نازل شده است.<ref name=":0">{{پک|دفتر تبلیغات اسلامی|۱۳۹۰|ک=فرهنگنامه علوم قرآن|ص=۲۹۷۸|ج=}}</ref> به گزارش [[دانشنامه جهان اسلام]]، این سوره به همراه چهار سوره مدنی دیگر ([[سوره حدید|حدید]]، [[سوره حشر|حشر]]، [[جمعه]] و [[سوره تغابن|تغابن]]) از [[سوره‌های مسبحات]] قرآن هستند که در نخستین آیه این سور با تسبیح گویی موجودات عالم ذکر شده است.<ref>{{پک|حسینی|۱۳۹۳|ک=دانشنامه جهان اسلام|ف=تسبیح (۱)}}</ref> | '''سوره صف''' شصت و یکمین [[سوره]] [[قرآن]] در ترتیب [[مصحف کنونی]] و صد و نهمین سوره از نظر [[ترتیب نزول]] مشهور است که پیش از [[سوره جمعه]] و پس از [[سوره تغابن]] نازل شده است. تعداد آیات این سوره ۱۴ آیه است و ۲۲۱ یا ۲۲۶ کلمه و ۹۰۰ یا ۹۶۶ حرف دارد. بنابه گزارش تمامی منابع اسلامی از سوره‌های [[مکی و مدنی|مدنی]] قرآن است که یکجا و یک باره در [[مدینه]] نازل شده است.<ref name=":0">{{پک|دفتر تبلیغات اسلامی|۱۳۹۰|ک=فرهنگنامه علوم قرآن|ص=۲۹۷۸|ج=}}</ref> به گزارش [[دانشنامه جهان اسلام]]، این سوره به همراه چهار سوره مدنی دیگر ([[سوره حدید|حدید]]، [[سوره حشر|حشر]]، [[جمعه]] و [[سوره تغابن|تغابن]]) از [[سوره‌های مسبحات]] قرآن هستند که در نخستین آیه این سور با تسبیح گویی موجودات عالم ذکر شده است.<ref>{{پک|حسینی|۱۳۹۳|ک=دانشنامه جهان اسلام|ف=تسبیح (۱)}}</ref> | ||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
[[رده:سوره‌های قرآن]] | [[رده:سوره‌های قرآن]] | ||
[[رده:سوره‌های | [[رده:سوره‌های مدنی قرآن]] | ||
نسخهٔ ۱۸ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۴۹
| صفّ | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 | |||||
| دسته‌بندی | مدنی | ||||
| اطلاعات آماری | |||||
| شمارهٔ نزول | ۱۰۹ | ||||
| جزء | ۲۸ | ||||
| شمار آیه‌ها | ۱۴ | ||||
| شمار واژه‌ها | ۲۲۱ | ||||
| شمار حرف‌ها | ۹۶۶ | ||||
| متن سوره | |||||
 | |||||
|
|
||||
سوره صف شصت و یکمین سوره قرآن در ترتیب مصحف کنونی و صد و نهمین سوره از نظر ترتیب نزول مشهور است که پیش از سوره جمعه و پس از سوره تغابن نازل شده است. تعداد آیات این سوره ۱۴ آیه است و ۲۲۱ یا ۲۲۶ کلمه و ۹۰۰ یا ۹۶۶ حرف دارد. بنابه گزارش تمامی منابع اسلامی از سوره‌های مدنی قرآن است که یکجا و یک باره در مدینه نازل شده است.[۱] به گزارش دانشنامه جهان اسلام، این سوره به همراه چهار سوره مدنی دیگر (حدید، حشر، جمعه و تغابن) از سوره‌های مسبحات قرآن هستند که در نخستین آیه این سور با تسبیح گویی موجودات عالم ذکر شده است.[۲]
نام
نام مشهور سوره «صف» است که به مناسبت آمدن این واژه در آیه چهارم سوره می‌باشد. منابع اسلامی دو نام دیگر را برای این سوره برشمرده‌اند. ۱. عیسی: به جهت بیان شرح حالی از این پیامبر اولواالعزم در آیات ۶ و ۱۴ سوره، به این اسم نامیده شده است. ۲. حواریون: در آیه ۱۴ این سوره این واژه به‌کار رفته است؛ به همین سبب آن را «سوره حواریون» نیز گفته‌اند. «حواریون» جمع (حواری) به معنای یاران خاص و نزدیک است که در اینجا منظور دوازده یار نزدیک و صدیق عیسی مسیح می‌باشد.[۳]
ساختار و محتوا
تعداد آیات این سوره ۱۴ آیه است و ۲۲۱ یا ۲۲۶ کلمه و ۹۰۰ یا ۹۶۶ حرف دارد. بنابه گزارش تمامی منابع اسلامی از سوره‌های مدنی قرآن است که یکجا و یک باره در مدینه نازل شده است. هدف اصلی سوره تشویق مسلمانان به مبارزه با دشمن و معرفی اسلام به عنوان دین نویددهنده و غالب بر سایر ادیان است. محور آیات سوره نیز بر دو موضوع «عقیده» و «جهاد» است. به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، در آیات این سوره به بشارت عیسی بن مریم مبنی بر آمدن پیامبری از جانب خداوند و دین جدید اشاره شده است. براساس مضمون آیات سوره، این دین نور درخشانی است از جانب خدا که کفار می‌خواهند آن را با دهان‌هایشان خاموش کنند. اما خداوند آن نور را تمام می‌گرداند؛ هرچند کافران کراهت داشته باشند و این دین بر تمامی ادیان غلبه پیدا می‌کند؛ هرچند مشرکان نخواهند.[۱]
پانویس
ارجاعات
منابع
- حسینی، مالک (۱۳۹۳). «تسبیح (۱)». دانشنامه جهان اسلام. تهران: بنیاد دایرة المعارف اسلامی.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۹۰). «سوره صف». فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۹۰). «اسامی سوره صف». فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.