بدون تصویر

آیه ۲۱ سوره فجر

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۱۷ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۴۵ توسط Shahroudi (بحث | مشارکت‌ها) (ابرابزار)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۲۱ سوره فجر
مشخصات قرآنی
نام سورهفجر
تعداد آیات سوره۳۰
شماره آیه۲۱
شماره جزء۳۰
شماره حزب۱۱۹
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۲۱ سوره فجر بیست و یکمین آیه از هشتاد و نهمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. قرآن در این آیه به دنیادوستانی که به حقوق دیگران تجاوز می‌کنند اخطار داده و یادآور می‌شود: «سرنوشت شوم و دردناکی در روز قیامت در انتظار آنان است. به زودی به حساب آنها رسیدگی خواهد شد و آنجا درخواهند یافت که در اختیار داشتن اموال دنیایی‌شان به خاطر امتحان و آزمایش الهی بوده است نه به جهت تکریم و بزرگی و تقرب در نزد خداوند

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 كَلَّا إِذَا دُكَّتِ الْأَرْضُ دَكًّا دَكًّا آیهٔ ۲۱ از سورهٔ ۸۹ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«چنین نیست (که می‌گویید)، زمانی‌که زمین پی در پی هموار شود»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«چنین نیست، آنگاه که زمین پخش و پراکنده شود»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن در این آیه به دنیادوستانی که به حقوق دیگران تجاوز می‌کنند اخطار داده و یادآور می‌شود: «سرنوشت شوم و دردناکی در روز قیامت در انتظار آنان است. به زودی به حساب آنها رسیدگی خواهد شد و آنجا درخواهند یافت که در اختیار داشتن اموال دنیایی‌شان به خاطر امتحان و آزمایش الهی بوده است نه به جهت تکریم و بزرگی و تقرب در نزد خداوند.» به عقیده مکارم، تعبیر «دکّ» در آیه که به خاطر تأکید بیشتر دو بار آمده است؛ به معنای زمین نرم و صاف گفته شده و در اینجا برای اشاره به زلزله‌ها و حوادث پایانی دنیا و سرآغاز قیامت به‌کار رفته است.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره فجر، هشتاد و نهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، دهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره لیل و پیش از سوره ضحی نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.