آیه ۲۶ سوره فجر
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | فجر | ||||
| تعداد آیات سوره | ۳۰ | ||||
| شماره آیه | ۲۶ | ||||
| شماره جزء | ۳۰ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۹ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۶ سوره فجر بیست و ششمین آیه از هشتاد و نهمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. قرآن در آخرین آیه این بخش سوره، به عنوان هشدار به گناه‌کاران و دنیادوستان می‌گوید: «و در آن روز هیچ‌کس همچون خداوند کسی را به بند نمی‌کشد.» بنابه نظر مفسران، این عذاب‌ها و مجازات‌های سنگین و سخت و به بند کشیدن بی‌سابقه مجرمان به خاطر دربند کشیدن و شکنجه دادن مؤمنان و انسان‌های مظلوم در دنیا توسط آنان است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
وَلَا يُوثِقُ وَثَاقَهُ أَحَدٌ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و هیچ‌کسی همچون خداوند او را به بند نمی‌کشد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و هیچ کس چون بند نهادن او، بند ننهد»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن در آخرین آیه این بخش سوره، به عنوان هشدار به گناه‌کاران و دنیادوستان می‌گوید: «و در آن روز هیچ‌کس همچون خداوند کسی را به بند نمی‌کشد.» بنابه نظر مفسران، این عذاب‌ها و مجازات‌های سنگین و سخت و به بند کشیدن بی‌سابقه مجرمان به خاطر دربند کشیدن و شکنجه دادن مؤمنان و انسان‌های مظلوم در دنیا توسط آنان است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره فجر، هشتاد و نهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، دهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره لیل و پیش از سوره ضحی نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۱: ۱۶۰.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۴۶۳.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۹۴.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۹۴.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۶: ۴۷۴.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره فجر»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۱۳.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
