آیه ۷ سوره بلد
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | بلد | ||||
تعداد آیات سوره | ۲۰ | ||||
شماره آیه | ۷ | ||||
شماره جزء | ۳۰ | ||||
شماره حزب | ۱۱۹ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۷ سوره بلد هفتمین آیه از نودمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. این آیه در جواب کسی که انفاق در راه خداوند را نابودی اموال خویش میدانست؛ میگوید: «آیا (او) گمان میکند که هیچکس او را ندیده و نمیبیند؟!» بنابه نظر مفسران، این آیه به این نکته اشاره دارد که خداوند علاوه بر آگاهی از ظاهر اعمال انسانها، از نیتها و انگیزههای آنها نیز باخبر است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
أَيَحْسَبُ أَنْ لَمْ يَرَهُ أَحَدٌ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«آیا میپندارد که کسی او را ندیده است؟»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«آیا میپندارد که هیچ کس [کار و بار] او را ندیده است؟»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که این آیه در جواب کسی که انفاق در راه خداوند را نابودی اموال خویش میدانست؛ میگوید: «آیا (او) گمان میکند که هیچکس او را ندیده و نمیبیند؟!» بنابه نظر مفسران، این آیه به این نکته اشاره دارد که خداوند علاوه بر آگاهی از ظاهر اعمال انسانها، از نیتها و انگیزههای آنها نیز باخبر است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره بلد، نودمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، سی و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره ق و پیش از سوره طارق نازل شد. در مکی و مدنی بودن این سوره، اختلاف نظر وجود دارد.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۱: ۱۶۷.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۴۸۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۹۴.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۹۴.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۷: ۱۳–۱۴.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره بلد»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۸۰۰.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.