بدون تصویر

آیه ۵ سوره بینه

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۵ سوره بینه
مشخصات قرآنی
نام سورهبینه
تعداد آیات سوره۸
شماره آیه۵
شماره جزء۳۰
شماره حزب۱۲۰
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۵ سوره بینه پنجمین آیه از نود و هشتمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. در آیه مورد بحث، اهل کتاب و مشرکان مورد ملامت قرار گرفته و به آنان گفته می‌شود: «این دین و آیین جدید دستور تازه‌ای نیست. بلکه در آن به عبادت خداوند، خواندن نماز و پرداخت زکات فرمان داده شده‌اید.»

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 وَمَا أُمِرُوا إِلَّا لِيَعْبُدُوا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ حُنَفَاءَ وَيُقِيمُوا الصَّلَاةَ وَيُؤْتُوا الزَّكَاةَ ۚ وَذَٰلِكَ دِينُ الْقَيِّمَةِ آیهٔ ۵ از سورهٔ ۹۸ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«و فرمان نیافتند جز آن که خدا را مخلصانه و حق‌گرایانه بپرستند و نماز را برپای دارند و زکات را بپردازند و این است آئین راستین»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«و جز این فرمان نیافته بودند که خداوند را بپرستند و پاکدینانه دین خود را برای او خالص دارند، و نماز را بر پا دارند و زکات را بپردازند، و این دین استوار است‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در آیه مورد بحث، اهل کتاب و مشرکان مورد ملامت قرار گرفته و به آنان گفته می‌شود: «این دین و آیین جدید دستور تازه‌ای نیست. بلکه در آن به عبادت خداوند، خواندن نماز و پرداخت زکات فرمان داده شده‌اید.» بنابه نظر مکارم، عبارت «و ذلک دین القیمه» اشاره به این مطلب است که توحید و نماز و زکات که از اصول ثابت همه ادیان هستند؛ هماهنگ و متناسب با فطرت انسان‌هاست.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره بینه، نود و هشتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صدمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره طلاق و پیش از سوره حشر نازل شد. در مکی یا مدنی بودن این سوره اختلاف است.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.