آیه ۳ سوره کوثر
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | کوثر | ||||
تعداد آیات سوره | ۳ | ||||
شماره آیه | ۳ | ||||
شماره جزء | ۳۰ | ||||
شماره حزب | ۱۲۰ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳ سوره کوثر سومین آیه از صد و هشتمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در آخرین آیه سوره به نسبت و توهینی که مشرکان به پیامبر اسلام داشتند؛ اشاره شده و میگوید: «[تو ابتر و بریده نسل نیستی؛] دشمن تو ابتر است.»
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
إِنَّ شَانِئَكَ هُوَ الْأَبْتَرُ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«بیگمان دشمنت هموست بینام و نشان»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«بیگمان دشمن تو بیسرانجام [و بلاعقب] است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که در آخرین آیه سوره به نسبت و توهینی که مشرکان به پیامبر اسلام داشتند؛ اشاره شده و میگوید: «[تو ابتر و بریده نسل نیستی؛] دشمن تو ابتر است.» در لغت «شانئ» (از ماده شنئان) به معنای (عداوت و کینه) و «ابتر «به معنی (حیوان دم بریده) است. به گزارش مکارم، انتخاب این تعابیر از سوی مشرکان در اینجا برای توهین و هتک حرمت محمد بوده و نشاندهنده این نکته است که آنان در دشمنیشان حتی کمترین رسم ادب را نیز رعایت نمیکردند و در حقیقت قرآن در جوابشان به آنها میگوید: «این لقب خود شماست و نه محمد.»[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره کوثر، صد و هشتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، پانزدهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره عادیات و پیش از سوره تکاثر نازل شد. در خصوص مکی یا مدنی بودن این صورت اختلاف نظر وجود دارد.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۲: ۳۲۰.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۶۳۶.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۶۰۲.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۶۰۲.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۷: ۳۷۴–۳۷۵.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره کوثر»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۰۴۰.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.