بدون تصویر

آیه ۲۹ سوره حاقه

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۱۳ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۲:۵۸ توسط Shahroudi (بحث | مشارکت‌ها) (ابرابزار)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۲۹ سوره حاقه
مشخصات قرآنی
نام سورهحاقه
تعداد آیات سوره۵۲
شماره آیه۲۹
شماره جزء۲۹
شماره حزب۱۱۴
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۲۹ سوره حاقه بیست و نهمین آیه از شصت و نهمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. این آیه به از بین رفتن قدرت و سلطه انسان‌های گناه‌کار در روز قیامت اشاره دارد که آنها در آن روز شرمسار و سرافکنده به خاطر اعمال‌شان به‌سر خواهند برد و می‌گویند: «قدرت و سلطه ما از دست رفت و در اینجا دست خالی و بی یار و یاور مانده‌ایم.»

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 هَلَكَ عَنِّي سُلْطَانِيَهْ آیهٔ ۲۹ از سورهٔ ۶۹ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«قدرت من از دست من برفت»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«دستگاه من از دستم برفت‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که گناه‌کاران و کافران که در آن روز قدرت و سلطه‌ای ندارند؛ با شرمساری و ناراحتی در پیشگاه خداوند ایستاده‌اند و در برابر کارهای خود هیچ دلیل و حجتی ندارند تا اعمال ناپسندشان را توجیه کنند. به گفته مکارم، برخی مفسران معتقدند که منظور از «سلطان» در اینجا حکومت و قدرت نیست؛ بلکه مراد تسلط انسان بر نفس و زندگی خویش است. درحالیکه به اعتقاد او، منظور همان قدرت و نفوذ جهنمیان در دنیاست که دیگر در قیامت از آن همه شوکت و بزرگی هیچ خبری نیست.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره حاقه، شصت و نهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و هشتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره ملک و پیش از سوره معارج نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.