آیه ۳۹ سوره حاقه

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۱۴ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۴۴ توسط Roshana (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۳۹ سوره حاقه
مشخصات قرآنی
نام سورهحاقه
تعداد آیات سوره۵۲
شماره آیه۳۹
شماره جزء۲۹
شماره حزب۱۱۴
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۳۹ سوره حاقه سی‌ و نهمین آیه از شصت و نهمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در ادامه آیه قبل، قرآن در این آیه به آنچه دیده نمی‌شود؛ سوگند یاد می‌کند که با توجه به آیه پیشین مفسران احتمالات زیادی را مطرح کرده‌اند. از جمله اینکه مجموعه دو عبارت «بما تبصرون» و «ما لاتبصرون» اشاره به عالم غیب و شهود می‌باشد.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 وَمَا لَا تُبْصِرُونَ آیهٔ ۳۹ از سورهٔ ۶۹ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«و (نیز به) آنچه که نمی‌بینید»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«و به آنچه نمی‌بینید»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در تفسیر این آیه و آیه قبل مفسران نظرات مختلفی دارند که آنها عبارات «بما تبصرون» و «ما لا تبصرون» را به ترتیب به عالم خلقت و خالق، نعمت‌های ظاهری و باطنی، دنیا و آخرت تفسیر کرده‌اند و همچنین برخی از آنان مجموع دو جمله را اشاره به عالم غیب و شهود دانسته‌اند.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره حاقه، شصت و نهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و هشتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره ملک و پیش از سوره معارج نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.