آیه ۸ سوره نساء
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | نساء | ||||
تعداد آیات سوره | ۱۷۶ | ||||
شماره آیه | ۸ | ||||
شماره جزء | ۴ | ||||
شماره حزب | ۱۶ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۸ سوره نساء هشتمین آیه از چهارمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. در متن این آیه، به مساله جلسه تقسیم ارث پرداخته و توصیه شده تا به کسانی که در این جلسه حضور داشته ولی از ارث بیبهرهاند، سهمی اختصاص داده شود.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَإِذَا حَضَرَ الْقِسْمَةَ أُولُو الْقُرْبَىٰ وَالْيَتَامَىٰ وَالْمَسَاكِينُ فَارْزُقُوهُمْ مِنْهُ وَقُولُوا لَهُمْ قَوْلًا مَعْرُوفًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و هرگاه خویشاوندان و یتیمان و مستمندان برای تقسیم ارث حاضر شدند، از آن اموال چیزی به آنها بدهید و با آنان به گونه شایسته سخن بگویید»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و چون خویشاوندان [غیر از ورثه] و یتیمان و بینوایان بر سر تقسیم [ترکه] حضور یابند، از آن به چیزی ایشان را بهرهمند سازید و با ایشان به زبان خوش سخن بگویید»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که موضوع آیه در مساله ارث است. بر اساس این آیه، کسانی که در جلسه ارث حاضر هستند ولی بر اساس قوانین ارث، بهرهای از آن نخواهند برد، بهتر است تا سهمی از ارث را داشته باشند و با آنان با رفتار نیکو گفتار خوش برخورد شود.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره نساء، چهارمین سوره از قرآن است. این سوره در ترتیب نزول، نود و دومین سوره پس از سوره ممتحنه و پیش از سوره زلزال نازل شده است. از ظاهر سوره چنین استنباط کردهاند به یکباره نازل نشده باشد و آیاتش بیشتر به آیات مدنی شباهت دارند. برای این سوره ۲۶ آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۹: ۵۰۳.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۴: ۳۱۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۷۸.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۷۸.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۳: ۲۷۶.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره نساء»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۱۱۳.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.