آیه ۱۵ سوره نوح
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | نوح | ||||
تعداد آیات سوره | ۲۸ | ||||
شماره آیه | ۱۵ | ||||
شماره جزء | ۲۹ | ||||
شماره حزب | ۱۱۴ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۵ سوره نوح پانزدهمین آیه از هفتاد و یکمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. از این آیه به بعد، نوح برای هدایت قومش و به عنوان استدلال سخنانش به «آیات آفاقی» اشاره میکند و آفرینش آسمانهای هفتگانه نخستین موردی است که از آنان میخواهد به آن توجه کنند و دربارهٔ آن بیندیشند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
أَلَمْ تَرَوْا كَيْفَ خَلَقَ اللَّهُ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ طِبَاقًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«آیا نمیبینید چگونه خداوند هفت آسمان را یکی بر بالای دیگری آفریده است؟!»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«آیا نیندیشیدهاید که خداوند چگونه هفت آسمان را توبرتو آفریده است؟»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که در این آیه توجه و اندیشه در خلقت آسمانها اولین آیه از آیات آفاقی است که به عنوان استدلال بر سخنان نوح مطرح میشود. به گزارش او، «طباق» از باب «مفاعله» به معنی مطابقه است که گاهی به معنی قرار گرفتن چیزی بر روی چیزی میآید و گاهی به معنی هماهنگی و مطابقت دو چیز با یکدیگر است و در اینجا هر دو معنی مناسب است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره نوح، هفتاد و یکمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و یکمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره نحل و پیش از سوره ابراهیم نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۶۵۳.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۳۶.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۷۱.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۷۱.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۵: ۷۴–۷۶.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره نوح»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۱۲۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.