سوره روم
| روم | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 | |||||
| دسته‌بندی | مکی | ||||
| اطلاعات آماری | |||||
| شمارهٔ نزول | ۸۴ | ||||
| جزء | ۲۱ | ||||
| شمار آیه‌ها | ۶۰ | ||||
| شمار واژه‌ها | ۸۲۰ | ||||
| شمار حرف‌ها | ۳۵۳۴ | ||||
| متن سوره | |||||
 | |||||
|
|
||||
سوره روم سی‌امین سوره قرآن در ترتیب مصحف کنونی و هشتاد و چهارمین سوره از نظر ترتیب نزول مشهور است که پیش از سوره عنکبوت و پس از سوره انشقاق نازل شده است. تعداد آیات این سوره در نزد مکیان و مدنیان ۶۵ آیه و در نزد سایر مکاتب تفسیری ۶۰ آیه است و ۸۰۷، ۸۱۹ یا ۸۲۰ کلمه و ۳۵۳۴ یا ۳۵۳۰ حرف دارد. بنابه گزارش تمامی منابع اسلامی از سوره‌های مکی قرآن است که در مکه نازل شده است؛ به جز آیه ۱۷ که مدنی است. «روم» تنها نامی است که برای این سوره گفته شده و از همان عصر نزول قرآن به این نام مشهور بوده است. از نظر کمیت از سوره‌های مثانی و حدود یک حزب قرآن است و یک آیه منسوخ دارد.[۱]
نام
«روم» تنها نامی است که برای این سوره گفته شده و علت نام‌گذاری سوره خبر دادن خداوند از پیروزی روم پس از شکست خوردن از ایران است. این پیشگویی قرآن سبب تقویت مسلمانان در صدر اسلام بوده که در آن زمان مورد آزار و اذیت مشرکان مکه قرار داشتند.[۲]
ساختار و محتوا
سوره روم سی‌امین سوره قرآن در ترتیب مصحف کنونی و هشتاد و چهارمین سوره از نظر ترتیب نزول مشهور است که پیش از سوره عنکبوت و پس از سوره انشقاق نازل شده است. سوره‌ای مکی است که پیش از هجرت بر پیامبر اسلام نازل شده است. اما به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، نزول آیه ۱۷ از این سوره در مدینه بوده است. هدف سوره وعده دادن قطعی خداوند بر یاری دین است. دیگر مباحث مطرح شده در این سوره، عبارتند از: بیان آیات آفاقی خدا در آسمان و زمین و آیات انفسی، طرح مسئله توحید فطری و توصیف حالات گناه‌کاران و افراد بی‌ایمان و اشاره به قوانین الهی در جامعه مانند قانون زوجیت و مودت.[۳]
پانویس
ارجاعات
منابع
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۹۰). «سوره روم». فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.