بدون تصویر

آیه ۱۲ سوره تغابن

از اسلامیکال
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۱۲ سوره تغابن
مشخصات قرآنی
نام سورهتغابن
تعداد آیات سوره۱۸
شماره آیه۱۲
شماره جزء۲۸
شماره حزب۱۱۱
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۱۲ سوره تغابن دوازدهمین آیه از شصت و چهارمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. موضوع آیه فرمان به اطاعت کردن از الله و رسول اوست. همچنین بنابه متن آیه، پیامبر تنها وظیفه تبلیغ را بر عهده دارد.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 وَأَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ ۚ فَإِنْ تَوَلَّيْتُمْ فَإِنَّمَا عَلَىٰ رَسُولِنَا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ آیهٔ ۱۲ از سورهٔ ۶۴ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«از خدا و پیغمبر اطاعت کنید و اگر رویگردان شوید بر فرستادة جز رساندن پیام آشکار و روشن نیست»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«و از خداوند اطاعت کنید، و از پیامبر [هم‌] اطاعت کنید، و اگر روی برتابید [بدانید که‌] بر پیامبر ما فقط پیام رسانی آشکار است‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند پس از بیان مسئله مبدأ و معاد در آیات ابتدایی سوره، به مسلمانان دستور می‌دهد خدا و پیامبرش را اطاعت کنند. به گفته او، اطاعت از رسول شعبه‌ای از اطاعت خداست و تکرار «اطیعوا» نشانه آن است که این دو در عرض هم نیستند؛ بلکه اطاعت از خدا در اصول و قوانین شرع است و اطاعت از پیامبر در حوزه مسائل اجرایی و تفسیرهاست. در انتهای آیه نیز گفته می‌شود: «در صورتیکه از پیامبر اطاعت نشود، او مأمور به اجبار مردم نیست؛ بلکه وظیفه رسول خدا تنها ابلاغ آشکار است.»[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره تغابن، شصت و چهارمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صد و هشتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره تحریم و پیش از سوره صف نازل شد. از مجموع آیات این سوره، پنج آیه (آیات ۱۴ تا ۱۸) از آن را مکی و الباقی را مدنی دانسته‌اند. در سوره تغابن، یک آیه ناسخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.