آیه ۵ سوره تکویر
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | تکویر | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۹ | ||||
| شماره آیه | ۵ | ||||
| شماره جزء | ۳۰ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۷ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۵ سوره تکویر پنجمین آیه از هشتاد و یکمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. پنجمین نشانه در آستانه برپایی رستاخیز، در کنار هم جمع شدن حیواناتی است که به‌طور معمول و در دنیا از یکدیگر دوری کرده و فاصله می‌گیرند و این به خاطر وضعیت وحشتناک و رعب‌آور قیامت است. گرچه برخی مفسران معتقدند که حشر حیوانات وحشی به این دلیل است که آنها نیز در دادگاه قیامت برای حسابرسی حاضر می‌شوند تا اگر ظلم و ستمی به یکدیگر کرده باشند؛ در آنجا از آنها قصاص شود. آنها آیه مورد بحث را متناظر با آیه ۳۸ سوره انعام می‌دانند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و هنگامی‌که جانوران وحشی گرد آورده شوند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و آنگاه که جانوران گرد آورده شوند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که پنجمین نشانه در آستانه برپایی رستاخیز، در کنار هم جمع شدن حیواناتی است که به‌طور معمول و در دنیا از یکدیگر دوری کرده و فاصله می‌گیرند و این به خاطر وضعیت وحشتناک و رعب‌آور قیامت است. گرچه برخی مفسران معتقدند که حشر حیوانات وحشی به این دلیل است که آنها نیز در دادگاه قیامت برای حسابرسی حاضر می‌شوند تا اگر ظلم و ستمی به یکدیگر کرده باشند؛ در آنجا از آنها قصاص شود. آنها آیه مورد بحث را متناظر با آیه ۳۸ سوره انعام می‌دانند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره تکویر، هشتاد و یکمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره تبت و پیش از سوره اعلی نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره تکویر، یک آیه (آیه ۲۸ سوره تکویر) منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۱: ۶۴.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۳۴۶.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۸۶.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۸۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۶: ۱۷۳–۱۷۴.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره تکویر»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۸۳۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
