آیه ۱۱ سوره غاشیه
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | غاشیه | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۶ | ||||
| شماره آیه | ۱۱ | ||||
| شماره جزء | ۳۰ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۹ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۱ سوره غاشیه یازدهمین آیه از هشتاد و هشتمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. نعمت آرامش و راحتی خیال دومین نعمتی است که در این آیه بیان می‌شود و یکی از پاداش‌های معنوی بهشت به‌حساب می‌آید. عبارت «لاتسمع فیها لاغیة» اشاره به این نکته است که در آن مکان پاک، هیچ‌گونه نزاع و درگیری وجود ندارد؛ سخنان بیهوده و لغوی به گوش مؤمنان بهشتی نمی‌رسد و محیط زندگی آخرتی آنان غرق در آرامش، صلح و سلامتی است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
لَا تَسْمَعُ فِيهَا لَاغِيَةً
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«در آنجا هیچ سخن بیهوده‌ای نشنوی»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«در آنجا لغوی نشنوند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که نعمت آرامش و راحتی خیال دومین نعمتی است که در این آیه بیان می‌شود و یکی از پاداش‌های معنوی بهشت به‌حساب می‌آید. عبارت «لاتسمع فیها لاغیة» اشاره به این نکته است که در آن مکان پاک، هیچ‌گونه نزاع و درگیری وجود ندارد؛ سخنان بیهوده و لغوی به گوش بهشتیان نمی‌رسد و محیط زندگی آخرتی آنان غرق در آرامش، صلح و سلامتی است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره غاشیه، هشتاد و هشتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و هشتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره ذاریات و پیش از سوره کهف نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره غاشیه، یک آیه (آیه ۲۲) منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۱: ۱۴۲.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۴۵۳.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۹۲.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۹۲.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۶: ۴۲۱.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره غاشیه»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۰۵.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
