بدون تصویر

آیه ۱۲ سوره لیل

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۱۲ سوره لیل
مشخصات قرآنی
نام سورهلیل
تعداد آیات سوره۲۱
شماره آیه۱۲
شماره جزء۳۰
شماره حزب۱۱۹
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۱۲ سوره لیل دوازدهمین آیه از نود و دومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. به دنبال آیات پیشین، در این آیه به هدایت الهی اشاره شده است و این نکته بیان می‌شود که هدایت برعهده خداوند است و در این راه هیچ اجبار و الزامی نیست؛ بلکه هر کس خودش باید تصمیم بگیرد و راه خود را انتخاب کند. بنابه نظر مفسران، هدایت خداوند از دو جنبه هدایت تکوینی و تشریعی انجام می‌گیرد.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 إِنَّ عَلَيْنَا لَلْهُدَىٰ آیهٔ ۱۲ از سورهٔ ۹۲ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«بی‌گمان نشان دادن راه بر عهده‌ی ماست»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«بی‌گمان راهنمایی [بندگان‌] بر ماست‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که به دنبال آیات پیشین، در این آیه به هدایت الهی اشاره شده است و این نکته بیان می‌شود که هدایت برعهده خداوند است و در این راه هیچ اجبار و الزامی نیست؛ بلکه هر کس خودش باید تصمیم بگیرد و راه خود را انتخاب کند. بنابه نظر مفسران، هدایت خداوند از دو جنبه هدایت تکوینی و تشریعی انجام می‌گیرد.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره لیل، نود و دومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، نهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره اعلی و پیش از سوره فجر نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.