بدون تصویر

آیه ۱۵ سوره شمس

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۱۵ سوره شمس
مشخصات قرآنی
نام سورهشمس
تعداد آیات سوره۱۵
شماره آیه۱۵
شماره جزء۳۰
شماره حزب۱۱۹
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۱۵ سوره شمس پانزدهمین آیه از نود و یکمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در آخرین آیه سوره، به هشداری که خداوند به همه کسانی که در مسیر طغیان و نافرمانی خدا هستند داده؛ اشاره می‌شود. بر طبق متن آیه چنین آمده است: «و خداوند هرگز از فرجام این کار بیمی ندارد.» براساس گزارش مکارم مفسر شیعی، این جمله نشانه قدرت خداوند است که کافران و طغیانگران بدانند:خدا با علمش بر همه چیز احاطه دارد و با قدرت و توانایی که دارد؛ از عواقب این امور هم ترسی ندارد و هر آنچه را که اراده کند؛ انجام می‌دهد و هیچ‌کس را یارایی مقابله در برابر او نیست.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 وَلَا يَخَافُ عُقْبَاهَا آیهٔ ۱۵ از سورهٔ ۹۱ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«و خدا از عاقبت کارشان نمی‌ترسد»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«و از عاقبت کارش نترسد»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در آخرین آیه سوره، به هشداری که خداوند به همه کسانی که در مسیر طغیان و نافرمانی خدا هستند داده؛ اشاره می‌شود. بر طبق متن آیه چنین آمده است: «و خداوند هرگز از فرجام این کار بیمی ندارد.» براساس گزارش مکارم، این جمله نشانه قدرت خداوند است که کافران و طغیان‌گران بدانند: خدا با علمش بر همه چیز احاطه دارد و با قدرت و توانایی که دارد؛ از عواقب این امور هم ترسی ندارد و هر آنچه را که اراده کند؛ انجام می‌دهد و هیچ‌کس را یارایی مقابله در برابر او نیست.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره شمس، نود و یکمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، بیست و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره قدر و پیش از سوره بروج نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.