سوره ص
ص | |||||
---|---|---|---|---|---|
دستهبندی | مکی | ||||
اطلاعات آماری | |||||
شمارهٔ نزول | ۳۸ | ||||
جزء | ۲۳ | ||||
شمار آیهها | ۸۸ | ||||
شمار واژهها | ۷۳۵ | ||||
شمار حرفها | ۳۰۶۱ یا ۳۰۲۹ | ||||
متن سوره | |||||
|
|
سوره ص سی و هشتمین سوره قرآن که دارای ۸۸ آیه، ۷۳۲ یا ۷۳۵ کلمه و ۳۰۲۹ یا ۳۰۶۱ حرف است. این سوره از نظر ترتیب نزول سورهها، سی و هشتمین سوره قرآن محسوب میشود که بنابه نقل مشهور، نزول آن پیش از سوره اعراف و پس از سوره قمر بوده است. هرچند در ترتیب مصحف کنونی در میان سورههای صافات و زمر قرار دارد. به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، نزولش در مکه و پیش از هجرت محمد بوده است. از سور مثانی و در حدود یک حزب قرآن است. دو یا پنج آیه آن منسوخ دارد و آغاز سوره با حروف مقطعه «ص» است. آیه ۲۴ آن دارای سجده مستحبی میباشد.[۱]
نام
منابع اسلامی نام مشهور سوره را «ص» گزارش کردهاند. «ص» یکی از حروف مقطعه است که در آیه نخست سوره آمده است؛ به همین جهت به این نام شهرت دارد. نام دیگر این سوره «داوود» است. چراکه از آیه ۱۷ به بعد؛ از بخشهایی از تاریخ زندگی «داوود» سخن به میان آمده است.[۲]
شأن و محل نزول
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، «سوره ص» از سورههای مکی بهشمار میآید که زمان نزولش پیش از هجرت بوده است.[۳]
محتوا و ساختار
موضوع اصلی سوره پیامبر اسلام است که او با ذکر (قرآن) که خدا بر او نازل کرده؛ مردم را انذار و به سوی پروردگارش دعوت میکند. از مباحث مهم سوره میتوان به نزول قرآن و لزوم تدبر در آن، خداشناسی، بخشهایی از تاریخ اقوام گذشته مانند قوم عاد، ثمود، لوط، فرعون، اصحاب ایکه اشاره کرد. همچنین در تعدادی از آیات سوره؛ تاریخ زندگی پیامبرانی همچون داوود و سلیمان، ابراهیم، اسحاق، یعقوب، اسماعیل، الیسع و ذوالکفل، ایوب و داستان خلقت آدم و حوا آمده است.[۴]
پانویس
ارجاعات
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، فرهنگنامه علوم قرآن، ۱: ۲۹۶۰.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، فرهنگنامه علوم قرآن، ۱: ۲۹۶۰.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، فرهنگنامه علوم قرآن، ۱: ۲۹۶۰.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، فرهنگنامه علوم قرآن، ۱: ۲۹۶۰.
منابع
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۹۰). «سوره ص». فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.