آیه ۲۹ سوره تکویر
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | تکویر | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۹ | ||||
| شماره آیه | ۲۹ | ||||
| شماره جزء | ۳۰ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۷ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۹ سوره تکویر بیست و نهمین آیه از هشتاد و یکمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. این آیه در پی دفع توهمی است که می‌گوید: «انسان چنان آزاد است که هیچ نیازی در پیمودن راه زندگی به خداوند و توفیق الهی ندارد.» بلکه چنین نیست و از مجموع این دو آیه مسئله «امر بین الامرین» به‌دست می‌آید که انسان در اعمال خود نه مجبور است، و نه صد در صد آزاد. او هر چه دارد؛ ازجانب خدا است لذا او دائماً نیازمند به خالق خویش است و از سوی دیگر به دلیل آزادی و اختیارش تعهد و مسئولیت هم دارد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَنْ يَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«درحالیکه نمی‌توانید بخواهید مگر آن که خدا، پروردگار جهانیان بخواهد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و نخواهید مگر آنچه خداوند، که پروردگار جهانیان است، بخواهد»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که این آیه در پی دفع توهمی است که می‌گوید: «انسان چنان آزاد است که هیچ نیازی در پیمودن راه زندگی به خداوند و توفیق الهی ندارد.» بلکه چنین نیست و از مجموع این دو آیه مسئله «امر بین الامرین» به‌دست می‌آید که انسان در اعمال خود نه مجبور است و نه صد در صد آزاد. او هر چه دارد ازجانب خدا است؛ لذا او دائماً نیازمند به خالق خویش است و از سوی دیگر به دلیل آزادی و اختیارش تعهد و مسئولیت هم دارد. همچنین تعبیر به «رَبُّ الْعالَمِینَ» نشان‌دهنده این نکته است که مشیت الهی نیز در مسیر تربیت و تکامل انسان و همه جهانیان است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره تکویر، هشتاد و یکمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره تبت و پیش از سوره اعلی نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره تکویر، یک آیه (آیه ۲۸ سوره تکویر) منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۱: ۷۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۳۵۳.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۸۶.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۸۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۶: ۲۰۲–۲۰۳.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره تکویر»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۸۳۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
