بدون تصویر

آیه ۸۹ سوره واقعه

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۸۹ سوره واقعه
مشخصات قرآنی
نام سورهواقعه
تعداد آیات سوره۹۶
شماره آیه۸۹
شماره جزء۲۷
شماره حزب۱۰۸
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۸۹ سوره واقعه هشتاد و نهمین آیه از پنجاه و ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه جایگاه مقربان در راحتی و آرامش و در بهشت پرنعمت توصیف شده است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 فَرَوْحٌ وَرَيْحَانٌ وَجَنَّتُ نَعِيمٍ آیهٔ ۸۹ از سورهٔ ۵۶ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«آسایش و ریحان و باغ پرناز و نعمت دارد»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«رهایش و گشایش است و بهشت پرناز و نعمت‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: قرآن برای توصیف جایگاه مقربان پس از مرگ، سه واژه «روح»، «ریحان» و «جنة نعیم» را به‌کار برده است. به گزارش مکارم، علمای لغت «روح» را در اصل به معنای تنفس و «ریحان» را به معنای شیء یا گیاه خوشبو دانسته‌اند. برای تفسیر دو لغت اول در حدود ده تفسیر نیز گفته شده است؛ به‌طور مثال: «روح» به معنای رحمت و «ریحان» به معنای هر شرافت و فضیلت گفته شده؛ بعضی «روح» را نجات از آتش دوزخ و «ریحان» را دخول در بهشت گفته‌اند. برخی «روح» را به آرامش در قبر و «ریحان» را در بهشت تفسیر کرده و گروهی «روح» را به معنای کشف الکروب و «ریحان» را غفران الذنوب دانسته‌اند… او در ادامه می‌آورد که منظور از «جنت نعیم» برطبق حدیثی از جعفر صادق، بهشت پر نعمت در آخرت است و روح و ریحان در قبر برای مقربان قرار داده شده است.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره واقعه، پنجاه و ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهل و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره طه و پیش از سوره شعراء نازل شد. از مجموع آیات این سوره، دو آیه (آیات ۸۱ و ۸۲) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در سوره واقعه، یک آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.