بدون تصویر

آیه ۱۷ سوره نازعات: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه}}
{{جعبه اطلاعات آیه}}


'''آیه ۱۷ سوره نازعات''' هفدهمین [[آیه]] از هفتاد و نهمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در این آیه دلیل فرستادن [[موسی]] به سوی [[فرعون]]، طغیان‌گری او بیان شده که نشانگر اين مطلب است كه يكى از اهداف بزرگ [[پیامبران اولوالعزم|پیامبران]] هدايت طغيان‌گران يا مبارزه با سرکشی آنان است.  
'''آیه ۱۷ سوره نازعات''' هفدهمین [[آیه]] از هفتاد و نهمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در این آیه دلیل فرستادن [[موسی]] به سوی [[فرعون]]، طغیان‌گری او بیان شده که نشانگر این مطلب است که یکی از اهداف بزرگ [[پیامبران اولوالعزم|پیامبران]] هدایت طغیان‌گران یا مبارزه با سرکشی آنان است.


== متن ==
== متن ==
خط ۱۸: خط ۱۸:


== محتوا ==
== محتوا ==
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه دلیل فرستادن موسی به سوی فرعون طغیان‌گری او بیان شده است که نشانگر اين مطلب است كه يكى از اهداف بزرگ پیامبران هدايت طغيان‌گران يا مبارزه با سرکشی آنان است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۹۰|ج=۲۶}}</ref>
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه دلیل فرستادن موسی به سوی فرعون طغیان‌گری او بیان شده است که نشانگر این مطلب است که یکی از اهداف بزرگ پیامبران هدایت طغیان‌گران یا مبارزه با سرکشی آنان است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۹۰|ج=۲۶}}</ref>


== شأن نزول و ترتیب ==
== شأن نزول و ترتیب ==
به گزارش ''[[فرهنگ‌نامه علوم قرآن]]''، [[سوره نازعات]]، هفتاد و نهمین [[فهرست سوره‌های قرآن|سوره قرآن]] است. این [[سوره]] را در [[ترتیب نزول قرآن|ترتیب نزول]]، هشتاد و یکمین سوره نازل شده بر [[محمد|پیامبر اسلام]] دانسته‌اند که پس از [[سوره نبأ]] و پیش از [[سوره انفطار]] نازل شد. این سوره را [[سوره مکی|مکی]] دانسته‌اند.<ref>{{پک|1=دفتر تبلیغات اسلامی|2=۱۳۸۸|ک=فرهنگ‌نامه علوم قرآن|ص=۲۸۸۱|ف=سوره نازعات}}</ref>
به گزارش ''[[فرهنگ‌نامه علوم قرآن]]''، [[سوره نازعات]]، هفتاد و نهمین [[فهرست سوره‌های قرآن|سوره قرآن]] است. این [[سوره]] را در [[ترتیب نزول قرآن|ترتیب نزول]]، هشتاد و یکمین سوره نازل شده بر [[محمد|پیامبر اسلام]] دانسته‌اند که پس از [[سوره نبأ]] و پیش از [[سوره انفطار]] نازل شد. این سوره را [[سوره مکی|مکی]] دانسته‌اند.<ref>{{پک|1=دفتر تبلیغات اسلامی|2=۱۳۸۸|ک=فرهنگ‌نامه علوم قرآن|ص=۳۱۰۶|ف=سوره نازعات}}</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==
خط ۳۹: خط ۳۹:
{{ناوبری آیات}}
{{ناوبری آیات}}
{{قرآن}}
{{قرآن}}
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}


[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۳۱

آیه ۱۷ سوره نازعات
مشخصات قرآنی
نام سورهنازعات
تعداد آیات سوره۴۶
شماره آیه۱۷
شماره جزء۳۰
شماره حزب۱۱۷
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۱۷ سوره نازعات هفدهمین آیه از هفتاد و نهمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه دلیل فرستادن موسی به سوی فرعون، طغیان‌گری او بیان شده که نشانگر این مطلب است که یکی از اهداف بزرگ پیامبران هدایت طغیان‌گران یا مبارزه با سرکشی آنان است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 اذْهَبْ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَىٰ آیهٔ ۱۷ از سورهٔ ۷۹ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«به‌سوی فرعون برو که سرکشی و طغیان کرده است»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«[فرمود] به سوی فرعون برو که او سر به طغیان بر داشته است‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه دلیل فرستادن موسی به سوی فرعون طغیان‌گری او بیان شده است که نشانگر این مطلب است که یکی از اهداف بزرگ پیامبران هدایت طغیان‌گران یا مبارزه با سرکشی آنان است.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره نازعات، هفتاد و نهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هشتاد و یکمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره نبأ و پیش از سوره انفطار نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.