آیه ۳ سوره نازعات
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | نازعات | ||||
| تعداد آیات سوره | ۴۶ | ||||
| شماره آیه | ۳ | ||||
| شماره جزء | ۳۰ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۷ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳ سوره نازعات سومین آیه از هفتاد و نهمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. قرآن در آیه سوم به فرشتگانی که در راه انجام فرمان‌های خداوند با سرعت در حرکتند؛ سوگند خورده است. «سابحات» که در اینجا اشاره به فرشتگان دارد؛ به معنای حرکت سریع در آب یا هواست و لذا با سرعت به دنبال کاری رفتن گفته شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
وَالسَّابِحَاتِ سَبْحًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و سوگند به فرشتگانی که شناورند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و سوگند به فرشتگانی که شنا کنان هبوط کنند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن در آیه سوم به فرشتگانی که در راه انجام فرمان‌های خداوند با سرعت در حرکتند؛ سوگند خورده است. «سابحات» که در اینجا اشاره به فرشتگان دارد؛ به معنای حرکت سریع در آب یا هواست و لذا با سرعت به دنبال کاری رفتن گفته شده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره نازعات، هفتاد و نهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هشتاد و یکمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره نبأ و پیش از سوره انفطار نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۱: ۲۸.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۲۸۷.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۸۳.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۸۳.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۶: ۷۵.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره نازعات»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۱۰۶.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
