بدون تصویر

آیه ۴ سوره طارق: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ابرابزار)
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه}}
{{جعبه اطلاعات آیه}}


'''آیه ۴ سوره طارق''' چهارمین [[آیه]] از هشتاد و ششمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید.
'''آیه ۴ سوره طارق''' چهارمین [[آیه]] از هشتاد و ششمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. این آیه به وجود مراقبانی گماشته شده بر انسان‌ها از جانب خداوند اشاره دارد. در تفاسیر این حافظان را [[فرشتگان]] ثبت و ضبط اعمال، حفظ انسان از حوادث و وقایع خطرناک و محافظت انسان از شر وسوسه‌های [[شیطان|شیاطین]] انس و [[جن]] عنوان کرده‌اند. همچنین این آیه به لحاظ معنایی شبیه [[آیه ۱۰ سوره انفطار|آیات ۱۰]] تا [[آیه ۱۲ سوره انفطار|۱۲]] سوره انفطار می‌باشد.


== متن ==
== متن ==
خط ۱۸: خط ۱۸:


== محتوا ==
== محتوا ==
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه <ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱|ج=۱}}</ref>
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که این آیه به وجود مراقبانی گماشته شده بر انسان‌ها از جانب خداوند اشاره دارد. در تفاسیر این حافظان را فرشتگان ثبت و ضبط اعمال، حفظ انسان از حوادث و وقایع خطرناک و محافظت انسان از شر وسوسه‌های شیاطین انس و جن عنوان کرده‌اند. به عقیده مکارم، تفسیر اول با مسئله [[معاد]] که موضوع محوری آیات سوره است؛ مناسب‌تر به نظر می‌رسد و از طرف دیگر با سوگندهای ابتدایی سوره همخوانی دارد. چراکه آن سوگندها دلیلی بر نظم و حساب حاکم بر دنیا بودند و این تفسیر نیز به موضوع حساب و ثبت اعمال انسان‌ها مربوط می‌شود. همچنین این آیه به لحاظ معنایی شبیه آیات ۱۰ تا ۱۲ سوره انفطار می‌باشد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۶۲–۳۶۴|ج=۲۶}}</ref>


== شأن نزول و ترتیب ==
== شأن نزول و ترتیب ==
خط ۳۹: خط ۳۹:
{{ناوبری آیات}}
{{ناوبری آیات}}
{{قرآن}}
{{قرآن}}
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}


[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۱:۳۵

آیه ۴ سوره طارق
مشخصات قرآنی
نام سورهطارق
تعداد آیات سوره۱۷
شماره آیه۴
شماره جزء۳۰
شماره حزب۱۱۸
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۴ سوره طارق چهارمین آیه از هشتاد و ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. این آیه به وجود مراقبانی گماشته شده بر انسان‌ها از جانب خداوند اشاره دارد. در تفاسیر این حافظان را فرشتگان ثبت و ضبط اعمال، حفظ انسان از حوادث و وقایع خطرناک و محافظت انسان از شر وسوسه‌های شیاطین انس و جن عنوان کرده‌اند. همچنین این آیه به لحاظ معنایی شبیه آیات ۱۰ تا ۱۲ سوره انفطار می‌باشد.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 إِنْ كُلُّ نَفْسٍ لَمَّا عَلَيْهَا حَافِظٌ آیهٔ ۴ از سورهٔ ۸۶ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«کسی وجود ندارد مگر آنکه بر او نگهبانی است»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«هیچ جانی نیست مگر آنکه بر او نگهبانی هست‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که این آیه به وجود مراقبانی گماشته شده بر انسان‌ها از جانب خداوند اشاره دارد. در تفاسیر این حافظان را فرشتگان ثبت و ضبط اعمال، حفظ انسان از حوادث و وقایع خطرناک و محافظت انسان از شر وسوسه‌های شیاطین انس و جن عنوان کرده‌اند. به عقیده مکارم، تفسیر اول با مسئله معاد که موضوع محوری آیات سوره است؛ مناسب‌تر به نظر می‌رسد و از طرف دیگر با سوگندهای ابتدایی سوره همخوانی دارد. چراکه آن سوگندها دلیلی بر نظم و حساب حاکم بر دنیا بودند و این تفسیر نیز به موضوع حساب و ثبت اعمال انسان‌ها مربوط می‌شود. همچنین این آیه به لحاظ معنایی شبیه آیات ۱۰ تا ۱۲ سوره انفطار می‌باشد.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره طارق، هشتاد و ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، سی و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره بلد و پیش از سوره قمر نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره طارق، یک آیه منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.