آیه ۵ سوره غاشیه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۵ سوره غاشیه''' پنجمین [[آیه]] از هشتاد و هشتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در آیه مورد بحث، به نوشیدنی [[کافران]] و [[گناه|گناه‌کاران]] در [[جهان آخرت]] اشاره شده است. براساس مضمون آیه به آنان نوشیدنی از چشمه‌ای سوزان | '''آیه ۵ سوره غاشیه''' پنجمین [[آیه]] از هشتاد و هشتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در آیه مورد بحث، به نوشیدنی [[کافران]] و [[گناه|گناه‌کاران]] در [[جهان آخرت]] اشاره شده است. براساس مضمون آیه به آنان نوشیدنی از چشمه‌ای سوزان به نام «آنیة» داده می‌شود. این نوشیدنی طبق [[آیه ۲۹ سوره کهف]] به جای برطرف کردن تشنگی آنها، باعث بریان کردن پوست صورت‌هایشان و عذاب و مجازاتی سخت‌تر و چندبرابر برایشان خواهدبود. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در آیه مورد بحث، به نوشیدنی کافران و گناه‌کاران در جهان آخرت اشاره شده است. براساس مضمون آیه به آنان نوشیدنی از چشمه‌ای سوزان | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در آیه مورد بحث، به نوشیدنی کافران و گناه‌کاران در جهان آخرت اشاره شده است. براساس مضمون آیه به آنان نوشیدنی از چشمه‌ای سوزان به نام «آنیة» داده می‌شود. این نوشیدنی طبق آیه ۲۹ سوره کهف به جای برطرف کردن تشنگی آنها، باعث بریان کردن پوست صورت‌هایشان و عذاب و مجازاتی سخت‌تر و چندبرابر برایشان خواهدبود.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۱۶|ج=۲۶}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۴۲
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | غاشیه | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۶ | ||||
| شماره آیه | ۵ | ||||
| شماره جزء | ۳۰ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۹ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۵ سوره غاشیه پنجمین آیه از هشتاد و هشتمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در آیه مورد بحث، به نوشیدنی کافران و گناه‌کاران در جهان آخرت اشاره شده است. براساس مضمون آیه به آنان نوشیدنی از چشمه‌ای سوزان به نام «آنیة» داده می‌شود. این نوشیدنی طبق آیه ۲۹ سوره کهف به جای برطرف کردن تشنگی آنها، باعث بریان کردن پوست صورت‌هایشان و عذاب و مجازاتی سخت‌تر و چندبرابر برایشان خواهدبود.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
تُسْقَىٰ مِنْ عَيْنٍ آنِيَةٍ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«از چشمة بسیار داغ و گرمی نوشانده می‌شوند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«از چشمه‌ای گرم به آنان نوشانده شود»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در آیه مورد بحث، به نوشیدنی کافران و گناه‌کاران در جهان آخرت اشاره شده است. براساس مضمون آیه به آنان نوشیدنی از چشمه‌ای سوزان به نام «آنیة» داده می‌شود. این نوشیدنی طبق آیه ۲۹ سوره کهف به جای برطرف کردن تشنگی آنها، باعث بریان کردن پوست صورت‌هایشان و عذاب و مجازاتی سخت‌تر و چندبرابر برایشان خواهدبود.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره غاشیه، هشتاد و هشتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و هشتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره ذاریات و پیش از سوره کهف نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره غاشیه، یک آیه (آیه ۲۲) منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۱: ۱۴۰.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۴۵۳.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۹۲.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۹۲.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۶: ۴۱۶.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره غاشیه»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۰۵.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
