آیه ۱۷ سوره غاشیه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۷ سوره غاشیه''' هفدهمین [[آیه]] از هشتاد و هشتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در ادامه آیات پیشین، از این آیه به بعد به نمونه‌هایی از قدرت [[خداوند]] در نظام خلقت اشاره می‌شود. دعوت به تفکر و اندیشه | '''آیه ۱۷ سوره غاشیه''' هفدهمین [[آیه]] از هشتاد و هشتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در ادامه آیات پیشین، از این آیه به بعد به نمونه‌هایی از قدرت [[خداوند]] در نظام خلقت اشاره می‌شود. دعوت به تفکر و اندیشه دربارهٔ آفرینش «شتر» اولین موردی است که در این آیه مورد اشاره قرار گرفته است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در ادامه آیات پیشین، از این آیه به بعد به نمونه‌هایی از قدرت خداوند در نظام خلقت اشاره می‌شود. دعوت به تفکر و اندیشه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در ادامه آیات پیشین، از این آیه به بعد به نمونه‌هایی از قدرت خداوند در نظام خلقت اشاره می‌شود. دعوت به تفکر و اندیشه دربارهٔ آفرینش «شتر» اولین موردی است که در این آیه مورد اشاره قرار گرفته است. بنابه نظر مفسران، اشاره به شتر به خاطر ویژگی‌هایی خاصی است که این حیوان در بین سایر حیوانات دارد. مقاومت شتر در سختی‌های بیابان، باربردن و تحمل تشنگی طولانی مدت از جمله این ویژگی‌های ممتاز این حیوان است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۲۷–۴۲۹|ج=۲۶}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۴۰
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | غاشیه | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۶ | ||||
| شماره آیه | ۱۷ | ||||
| شماره جزء | ۳۰ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۹ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۷ سوره غاشیه هفدهمین آیه از هشتاد و هشتمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در ادامه آیات پیشین، از این آیه به بعد به نمونه‌هایی از قدرت خداوند در نظام خلقت اشاره می‌شود. دعوت به تفکر و اندیشه دربارهٔ آفرینش «شتر» اولین موردی است که در این آیه مورد اشاره قرار گرفته است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
أَفَلَا يَنْظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ كَيْفَ خُلِقَتْ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«آیا به شتران نمی‌نگرند که چگونه آفریده شده‌اند؟»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«آیا در شتر نمی‌نگرند که چگونه [بدیع] آفریده شده است؟»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در ادامه آیات پیشین، از این آیه به بعد به نمونه‌هایی از قدرت خداوند در نظام خلقت اشاره می‌شود. دعوت به تفکر و اندیشه دربارهٔ آفرینش «شتر» اولین موردی است که در این آیه مورد اشاره قرار گرفته است. بنابه نظر مفسران، اشاره به شتر به خاطر ویژگی‌هایی خاصی است که این حیوان در بین سایر حیوانات دارد. مقاومت شتر در سختی‌های بیابان، باربردن و تحمل تشنگی طولانی مدت از جمله این ویژگی‌های ممتاز این حیوان است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره غاشیه، هشتاد و هشتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و هشتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره ذاریات و پیش از سوره کهف نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره غاشیه، یک آیه (آیه ۲۲) منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۱: ۱۴۳.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۴۵۳.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۹۲.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۹۲.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۶: ۴۲۷–۴۲۹.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره غاشیه»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۰۵.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
