آیه ۲۱ سوره تکویر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۲۱ سوره تکویر''' بیست و یکمین [[آیه]] از هشتاد و یکمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در آیه موردبحث به چهارمین و پنجمین توصیف [[جبرئیل]] اشاره شده که او فرمانروای [[فرشتگان]] و امانت‌دار معرفی شده است. از [[حدیث|روایات]] [[تفسیر قرآن|تفسیری]] این مطلب به‌دست می‌آید که گاهی فرشته [[وحی]] | '''آیه ۲۱ سوره تکویر''' بیست و یکمین [[آیه]] از هشتاد و یکمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در آیه موردبحث به چهارمین و پنجمین توصیف [[جبرئیل]] اشاره شده که او فرمانروای [[فرشتگان]] و امانت‌دار معرفی شده است. از [[حدیث|روایات]] [[تفسیر قرآن|تفسیری]] این مطلب به‌دست می‌آید که گاهی فرشته [[وحی]] برای ابلاغ آیات [[قرآن]] همراه با گروهی از فرشتگان بر [[محمد|پیامبر اسلام]] فرود می‌آمده؛ در حالیکه مورد اطاعت آن فرشتگان نیز بوده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در آیه موردبحث به چهارمین و پنجمین توصیف جبرئیل اشاره شده که او فرمانروای فرشتگان و امانت‌دار معرفی شده است. از روایات تفسیری این مطلب به‌دست می‌آید که گاهی فرشته وحی | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در آیه موردبحث به چهارمین و پنجمین توصیف جبرئیل اشاره شده که او فرمانروای فرشتگان و امانت‌دار معرفی شده است. از روایات تفسیری این مطلب به‌دست می‌آید که گاهی فرشته وحی برای ابلاغ آیات قرآن همراه با گروهی از فرشتگان بر پیامبر اسلام فرود می‌آمده؛ در حالیکه مورد اطاعت آن فرشتگان نیز بوده است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۹۴–۱۹۵|ج=۲۶}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | ||
[[رده:آیه‌های با موضوع فرشته]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۵۹
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | تکویر | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۹ | ||||
| شماره آیه | ۲۱ | ||||
| شماره جزء | ۳۰ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۷ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۱ سوره تکویر بیست و یکمین آیه از هشتاد و یکمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در آیه موردبحث به چهارمین و پنجمین توصیف جبرئیل اشاره شده که او فرمانروای فرشتگان و امانت‌دار معرفی شده است. از روایات تفسیری این مطلب به‌دست می‌آید که گاهی فرشته وحی برای ابلاغ آیات قرآن همراه با گروهی از فرشتگان بر پیامبر اسلام فرود می‌آمده؛ در حالیکه مورد اطاعت آن فرشتگان نیز بوده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
مُطَاعٍ ثَمَّ أَمِينٍ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«فرمان‌برداری شده، در آنجا (او) امین و درستکار است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«در آنجا فرمانش برند و امینش شمرند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در آیه موردبحث به چهارمین و پنجمین توصیف جبرئیل اشاره شده که او فرمانروای فرشتگان و امانت‌دار معرفی شده است. از روایات تفسیری این مطلب به‌دست می‌آید که گاهی فرشته وحی برای ابلاغ آیات قرآن همراه با گروهی از فرشتگان بر پیامبر اسلام فرود می‌آمده؛ در حالیکه مورد اطاعت آن فرشتگان نیز بوده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره تکویر، هشتاد و یکمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره تبت و پیش از سوره اعلی نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره تکویر، یک آیه (آیه ۲۸ سوره تکویر) منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۱: ۷۰.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۳۵۳.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۸۶.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۸۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۶: ۱۹۴–۱۹۵.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره تکویر»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۸۳۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
