آیه ۸ سوره لیل: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (added Category:آیه‌های مکی قرآن using HotCat) |
(ابرابزار) |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۸ سوره لیل''' هشتمین [[آیه]] از نود و دومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. | '''آیه ۸ سوره لیل''' هشتمین [[آیه]] از نود و دومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به گروه دوم از انسان‌ها اشاره شده است که این دسته از مردم انسان‌های بخیل و متکبر هستند. بنابه نظر [[تفسیر قرآن|مفسران]]، بخل این افراد در برابر [[انفاق]] [[مؤمنان]] بیان شده و بی‌نیازی طلبیدن آنها در مقابل [[خداوند]]، بهانه و وسیله‌ای برای ثروت اندوزی آنان است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه به گروه دوم از انسان‌ها اشاره شده است که این دسته از مردم انسان‌های بخیل و متکبر هستند. بنابه نظر مفسران، بخل این افراد در برابر انفاق مؤمنان بیان شده و بی‌نیازی طلبیدن آنها در مقابل خداوند، بهانه و وسیله‌ای برای ثروت اندوزی آنان است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۷۵|ج=۲۷}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۳۴
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | لیل | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۱ | ||||
| شماره آیه | ۸ | ||||
| شماره جزء | ۳۰ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۹ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۸ سوره لیل هشتمین آیه از نود و دومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به گروه دوم از انسان‌ها اشاره شده است که این دسته از مردم انسان‌های بخیل و متکبر هستند. بنابه نظر مفسران، بخل این افراد در برابر انفاق مؤمنان بیان شده و بی‌نیازی طلبیدن آنها در مقابل خداوند، بهانه و وسیله‌ای برای ثروت اندوزی آنان است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
وَأَمَّا مَنْ بَخِلَ وَاسْتَغْنَىٰ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و اما هرکس که بخل ورزد و (خود را) بی‌نیاز شمرد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و اما کسی که دریغ‌ورزید و بی‌نیازی نمود»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه به گروه دوم از انسان‌ها اشاره شده است که این دسته از مردم انسان‌های بخیل و متکبر هستند. بنابه نظر مفسران، بخل این افراد در برابر انفاق مؤمنان بیان شده و بی‌نیازی طلبیدن آنها در مقابل خداوند، بهانه و وسیله‌ای برای ثروت اندوزی آنان است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره لیل، نود و دومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، نهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره اعلی و پیش از سوره فجر نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۱: ۱۸۲.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۵۰۵.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۹۵.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۹۵.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۷: ۷۵.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره لیل»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۵۱.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
