آیه ۱۸ سوره لیل: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۸ سوره لیل''' هجدهمین [[آیه]] از نود و دومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. به دنبال آیات پیشین، در این آیه [[انفاق]] مال در راه [[خداوند]] و [[تزکیه نفس]] از صفات [[ | '''آیه ۱۸ سوره لیل''' هجدهمین [[آیه]] از نود و دومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. به دنبال آیات پیشین، در این آیه [[انفاق]] مال در راه [[خداوند]] و [[تزکیه نفس]] از صفات [[مؤمنان]] با[[تقوا]] برشمرده شده است. بنابه نظر [[تفسیر قرآن|مفسران]]، تعبیر به «یتزکّی» در حقیقت اشاره به قصد [[قربت]] و [[نیت]] خالص است و هر دو جنبه معنوی و مادی را شامل می‌شود؛ یعنی انفاق با نیت خالص هم باعث رشد معنوی و روحی انسان می‌شود و هم موجب پاک شدن اموال آنهاست. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که به دنبال آیات پیشین، در این آیه انفاق مال در راه خداوند و تزکیه نفس از صفات | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که به دنبال آیات پیشین، در این آیه انفاق مال در راه خداوند و تزکیه نفس از صفات مؤمنان باتقوا برشمرده شده است. بنابه نظر مفسران، تعبیر به «یتزکّی» در حقیقت اشاره به قصد قربت و نیت خالص است و هر دو جنبه معنوی و مادی را شامل می‌شود؛ یعنی انفاق با نیت خالص هم باعث رشد معنوی و روحی انسان می‌شود و هم موجب پاک شدن اموال آنهاست.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۸۲|ج=۲۷}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۳۵
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | لیل | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۱ | ||||
| شماره آیه | ۱۸ | ||||
| شماره جزء | ۳۰ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۹ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۸ سوره لیل هجدهمین آیه از نود و دومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. به دنبال آیات پیشین، در این آیه انفاق مال در راه خداوند و تزکیه نفس از صفات مؤمنان باتقوا برشمرده شده است. بنابه نظر مفسران، تعبیر به «یتزکّی» در حقیقت اشاره به قصد قربت و نیت خالص است و هر دو جنبه معنوی و مادی را شامل می‌شود؛ یعنی انفاق با نیت خالص هم باعث رشد معنوی و روحی انسان می‌شود و هم موجب پاک شدن اموال آنهاست.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
الَّذِي يُؤْتِي مَالَهُ يَتَزَكَّىٰ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«کسی‌که مال خود را می‌دهد تا خویشتن را پاکیزه بدارد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«همان کسی که مالش را می‌بخشد که پاکدلی یابد»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که به دنبال آیات پیشین، در این آیه انفاق مال در راه خداوند و تزکیه نفس از صفات مؤمنان باتقوا برشمرده شده است. بنابه نظر مفسران، تعبیر به «یتزکّی» در حقیقت اشاره به قصد قربت و نیت خالص است و هر دو جنبه معنوی و مادی را شامل می‌شود؛ یعنی انفاق با نیت خالص هم باعث رشد معنوی و روحی انسان می‌شود و هم موجب پاک شدن اموال آنهاست.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره لیل، نود و دومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، نهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره اعلی و پیش از سوره فجر نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۱: ۱۸۷.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۵۰۵.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۹۶.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۹۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۷: ۸۲.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره لیل»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۵۱.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
