بدون تصویر

آیه ۳۶ سوره معارج: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
 
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه}}
{{جعبه اطلاعات آیه}}


'''آیه ۳۶ سوره معارج''' سی‌ و ششمین [[آیه]] از هفتادمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. این آیه به شرح وضعیت [[کافران]] و استهزای آنان نسبت به مقدسات پرداخته است. به گزارش مکارم مفسر شیعی، در [[شأن نزول]] آیه آمده است: «هنگامیکه [[پیامبر اسلام]] آیات [[معاد]] را می‌خواند؛ گروه‌هایی از [[مشرکان]] از اطراف به سوی او می‌آمدند و می‌گفتند اگر معادی باشد، وضع ما در [[آخرت]] از پیروان تو بهتر خواهد بود؛ همانطور که در دنیا اینگونه است.»  
'''آیه ۳۶ سوره معارج''' سی و ششمین [[آیه]] از هفتادمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. این آیه به شرح وضعیت [[کافران]] و استهزای آنان نسبت به مقدسات پرداخته است. به گزارش مکارم مفسر شیعی، در [[شأن نزول]] آیه آمده است: «هنگامیکه [[پیامبر اسلام]] آیات [[معاد]] را می‌خواند؛ گروه‌هایی از [[مشرکان]] از اطراف به سوی او می‌آمدند و می‌گفتند اگر معادی باشد، وضع ما در [[آخرت]] از پیروان تو بهتر خواهد بود؛ همان‌طور که در دنیا اینگونه است.»


== متن ==
== متن ==
خط ۱۸: خط ۱۸:


== محتوا ==
== محتوا ==
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که این آیه به شرح وضعیت کافران و استهزای آنان نسبت به مقدسات پرداخته است. به گزارش مکارم، در شأن نزول آیه آمده است: «هنگامیکه پیامبر اسلام آیات معاد را می‌خواند؛ گروه‌هایی از مشرکان از اطراف به سوی او می‌آمدند و می‌گفتند اگر معادی باشد، وضع ما در آخرت از پیروان تو بهتر خواهد بود؛ همانطور که در دنیا اینگونه است.» <ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۲|ج=۲۵}}</ref>
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که این آیه به شرح وضعیت کافران و استهزای آنان نسبت به مقدسات پرداخته است. به گزارش مکارم، در شأن نزول آیه آمده است: «هنگامیکه پیامبر اسلام آیات معاد را می‌خواند؛ گروه‌هایی از مشرکان از اطراف به سوی او می‌آمدند و می‌گفتند اگر معادی باشد، وضع ما در آخرت از پیروان تو بهتر خواهد بود؛ همان‌طور که در دنیا اینگونه است.»<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۲|ج=۲۵}}</ref>


== شأن نزول و ترتیب ==
== شأن نزول و ترتیب ==
خط ۳۹: خط ۳۹:
{{ناوبری آیات}}
{{ناوبری آیات}}
{{قرآن}}
{{قرآن}}
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}


[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۴۷

آیه ۳۶ سوره معارج
مشخصات قرآنی
نام سورهمعارج
تعداد آیات سوره۴۴
شماره آیه۳۶
شماره جزء۲۹
شماره حزب۱۱۴
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۳۶ سوره معارج سی و ششمین آیه از هفتادمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. این آیه به شرح وضعیت کافران و استهزای آنان نسبت به مقدسات پرداخته است. به گزارش مکارم مفسر شیعی، در شأن نزول آیه آمده است: «هنگامیکه پیامبر اسلام آیات معاد را می‌خواند؛ گروه‌هایی از مشرکان از اطراف به سوی او می‌آمدند و می‌گفتند اگر معادی باشد، وضع ما در آخرت از پیروان تو بهتر خواهد بود؛ همان‌طور که در دنیا اینگونه است.»

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 فَمَالِ الَّذِينَ كَفَرُوا قِبَلَكَ مُهْطِعِينَ آیهٔ ۳۶ از سورهٔ ۷۰ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«پس کافران را چه شده که به‌سوی تو شتابان می‌آیند؟!»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«پس کافران را چه می‌شود که به سوی تو شتابانند»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که این آیه به شرح وضعیت کافران و استهزای آنان نسبت به مقدسات پرداخته است. به گزارش مکارم، در شأن نزول آیه آمده است: «هنگامیکه پیامبر اسلام آیات معاد را می‌خواند؛ گروه‌هایی از مشرکان از اطراف به سوی او می‌آمدند و می‌گفتند اگر معادی باشد، وضع ما در آخرت از پیروان تو بهتر خواهد بود؛ همان‌طور که در دنیا اینگونه است.»[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره معارج، هفتادمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و هفتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره حاقه و پیش از سوره نبأ نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه آیه اول از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در سوره معارج، یک یا دو آیه منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.