آیه ۶ سوره طلاق: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(+رده:آیه‌های با موضوع زنان، +رده:آیه‌های با موضوع ظلم، +رده:آیه‌های با موضوع مردان، +رده:آیه‌های با موضوع ازدواج و طلاق (هاتکت)) |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۶ سوره طلاق''' ششمین [[آیه]] از شصت و پنجمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. | '''آیه ۶ سوره طلاق''' ششمین [[آیه]] از شصت و پنجمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. آیه موردبحث، دربارهٔ [[حقوق زنان در اسلام|حقوق زنان]] پس از [[طلاق در اسلام|جدایی]] است و [[احکام]] مربوط به مسکن و [[نفقه]] آنان را بیان کرده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن برای زنان مطلقه، حقوقی را در این آیه برشمرده است؛ ۱) مسکن و نفقه: «آنها را در جایی که خودتان زندگی می‌کنند و به حدی که امکانات شماست، سکونت دهید.» به گفته مکارم، از تعبیر «من وُجدکم» برداشت می‌شود که به مقدار توانایی خودتان، مسکن مناسب برای زنان مطلقه درنظر گرفته شود. ۲) برخورد مناسب و رعایت [[اخلاق]] [[اسلام|اسلامی]] دربارهٔ زنان مطلقه: «به آنها آزار و زیان نرسانید تا مجبور شوند نقل مکان و ترک نفقه شما را کنند.» ۳) نفقه زنان باردار: «مخارج زنان باردار را تا زمانیکه وضع حمل کنند، بدهید.» ۴) نفقه زنان شیرده: «اگر بعد از طلاق، حاضر شوند که به فرزندان شیر بدهند، اجر و مزدشان بر عهده مرد است.» ۵) فرزندان: «دربارهٔ فرزندان با یکدیگر به شکل شایسته و با مشاوره تصمیم بگیرید.» ۶) [[رضاع|آوردن زنی شیرده به جای مادر]]: «اگر زن و شوهر بر سر شیر دادن بچه، با هم به توافق نرسیدند؛ زن دیگری شیر دادن بچه را به عهده بگیرد تا درگیری‌ها و کشمکش‌ها تمام شود.»<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۴۶–۲۴۸|ج=۲۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع زنان]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع ظلم]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع مردان]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع ازدواج و طلاق]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۳:۴۶
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | طلاق | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۲ | ||||
| شماره آیه | ۶ | ||||
| شماره جزء | ۲۸ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۲ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۶ سوره طلاق ششمین آیه از شصت و پنجمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. آیه موردبحث، دربارهٔ حقوق زنان پس از جدایی است و احکام مربوط به مسکن و نفقه آنان را بیان کرده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
أَسْكِنُوهُنَّ مِنْ حَيْثُ سَكَنْتُمْ مِنْ وُجْدِكُمْ وَلَا تُضَارُّوهُنَّ لِتُضَيِّقُوا عَلَيْهِنَّ ۚ وَإِنْ كُنَّ أُولَاتِ حَمْلٍ فَأَنْفِقُوا عَلَيْهِنَّ حَتَّىٰ يَضَعْنَ حَمْلَهُنَّ ۚ فَإِنْ أَرْضَعْنَ لَكُمْ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ ۖ وَأْتَمِرُوا بَيْنَكُمْ بِمَعْرُوفٍ ۖ وَإِنْ تَعَاسَرْتُمْ فَسَتُرْضِعُ لَهُ أُخْرَىٰ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«آنان‌را در جایی سکونت دهید که خود سکنا دارید و به آنان زیان نرسانید تا در تنگنایشان قرار دهید اگر باردار باشند به آنان نفقه دهید تا آنکه وضع حمل می‌کنند پس اگر (فرزندتان) را برای شما شیر دهند مزدشان را بپردازید و همدیگر را به نیکی فرمان دهید و اگر به دشواری افتادید (باید) زنی دیگر (به درخواست) او (=شوهر) شیر دهد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«آنان را در همانجا که خود سکنا دارید، در حد وسعتان سکنا دهید، و به آنان زیان مرسانید که عرصه را بر آنان تنگ بگیرید، و اگر [مطلقات] باردار باشند، خرجشان را بدهید تا آنکه وضع حمل کنند، و اگر برای شما [نوزاد را] شیر دادند، پس اجرتشان را بپردازید، و در میان خود به نیکی رایزنی کنید، و اگر به توافق نرسیدید [زن] دیگری او را شیر دهد»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن برای زنان مطلقه، حقوقی را در این آیه برشمرده است؛ ۱) مسکن و نفقه: «آنها را در جایی که خودتان زندگی می‌کنند و به حدی که امکانات شماست، سکونت دهید.» به گفته مکارم، از تعبیر «من وُجدکم» برداشت می‌شود که به مقدار توانایی خودتان، مسکن مناسب برای زنان مطلقه درنظر گرفته شود. ۲) برخورد مناسب و رعایت اخلاق اسلامی دربارهٔ زنان مطلقه: «به آنها آزار و زیان نرسانید تا مجبور شوند نقل مکان و ترک نفقه شما را کنند.» ۳) نفقه زنان باردار: «مخارج زنان باردار را تا زمانیکه وضع حمل کنند، بدهید.» ۴) نفقه زنان شیرده: «اگر بعد از طلاق، حاضر شوند که به فرزندان شیر بدهند، اجر و مزدشان بر عهده مرد است.» ۵) فرزندان: «دربارهٔ فرزندان با یکدیگر به شکل شایسته و با مشاوره تصمیم بگیرید.» ۶) آوردن زنی شیرده به جای مادر: «اگر زن و شوهر بر سر شیر دادن بچه، با هم به توافق نرسیدند؛ زن دیگری شیر دادن بچه را به عهده بگیرد تا درگیری‌ها و کشمکش‌ها تمام شود.»[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره طلاق، شصت و پنجمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، نود و نهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره دهر و پیش از سوره بینه نازل شد. این سوره را مدنی دانسته‌اند. در سوره طلاق، یک آیه ناسخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۵۶۳.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۵۲۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۵۹.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۵۹.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۴: ۲۴۶–۲۴۸.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره طلاق»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۹۸۵.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
