آیه ۱۳ سوره واقعه: تفاوت میان نسخهها
(+ رده:آیههای مکی قرآن (هاتکت)) |
(ابرابزار) |
||
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۳ سوره واقعه''' سیزدهمین [[آیه]] از پنجاه و ششمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۱۳ سوره واقعه''' سیزدهمین [[آیه]] از پنجاه و ششمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. [[قرآن]] در این آیه به چگونگی تقسیم نفرات «سابقون» در امتهای گذشته و [[امت]] [[اسلام]] اشاره دارد و تعداد این افراد در امتهای گذشته را گروه بسیاری میداند. | ||
== متن == | == متن == | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: این آیه تعداد نفرات «سابقون» را در امتهای گذشته را با لفظ «ثلة» بیان کرده است؛ به این معنا که گروه بسیاری از امتهای گذشته از گروه «سابقون» هستند. به گزارش او، «ثلة» در اصل به معنی قطعه مجتمع از پشم است و سپس به معنای جماعت و گروه بهکار رفته است. برخی نیز آن را از «ثل عرشه» (تختش فروریخت و حکومتش قطع شد) گرفته و آن را به معنی «قطعه» میدانند. در اینجا به قرینه «قلیل من الآخرین» به معنای قطعه عظیم و بزرگ است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۰۶–۲۰۷|ج=۲۳}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | [[رده:آیههای مکی قرآن]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۳۳
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | واقعه | ||||
تعداد آیات سوره | ۹۶ | ||||
شماره آیه | ۱۳ | ||||
شماره جزء | ۲۷ | ||||
شماره حزب | ۱۰۷ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۳ سوره واقعه سیزدهمین آیه از پنجاه و ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. قرآن در این آیه به چگونگی تقسیم نفرات «سابقون» در امتهای گذشته و امت اسلام اشاره دارد و تعداد این افراد در امتهای گذشته را گروه بسیاری میداند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
ثُلَّةٌ مِنَ الْأَوَّلِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«گروهی از پیشینیان»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«گروهی بسیار از پیشینیان»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: این آیه تعداد نفرات «سابقون» را در امتهای گذشته را با لفظ «ثلة» بیان کرده است؛ به این معنا که گروه بسیاری از امتهای گذشته از گروه «سابقون» هستند. به گزارش او، «ثلة» در اصل به معنی قطعه مجتمع از پشم است و سپس به معنای جماعت و گروه بهکار رفته است. برخی نیز آن را از «ثل عرشه» (تختش فروریخت و حکومتش قطع شد) گرفته و آن را به معنی «قطعه» میدانند. در اینجا به قرینه «قلیل من الآخرین» به معنای قطعه عظیم و بزرگ است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره واقعه، پنجاه و ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهل و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره طه و پیش از سوره شعراء نازل شد. از مجموع آیات این سوره، دو آیه (آیات ۸۱ و ۸۲) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره واقعه، یک آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۹: ۳۹۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۲۰۲.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۳۴.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۳۴.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۳: ۲۰۶–۲۰۷.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره واقعه»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۱۴۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.