آیه ۶۱ سوره واقعه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۶۱ سوره واقعه''' شصت و یکمین [[آیه]] از پنجاه و ششمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. | '''آیه ۶۱ سوره واقعه''' شصت و یکمین [[آیه]] از پنجاه و ششمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. اشاره آیه به هدف [[خداوند]] از مقدر کردن [[مرگ]] در میان موجودات است که به این وسیله خداوند گروهی را می‌برد و گروهی را جایگزین آنها می‌کند و سپس همگی را در آخرت آفرینش تازه‌ای می‌بخشد. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند: [[قرآن]] در این آیه هدف خداوند از قرار دادن قانون مرگ، بردن گروهی و جایگزین کردن گروهی دیگر به جای آنان و سپس در آخرت [[حشر]] عمومی با خلقتی تازه دانسته است. به گزارش مکارم، تفسیر دیگری نیز برای این آیه گفته شده که در این تفسیر منظور از «امثال» خود انسان‌ها هستند که در قیامت بازمی‌گردند و تعبیر به «مثل» یعنی که انسان‌ها با تمام خصوصیات‌شان برنمی‌گردند؛ بلکه در زمان دیگر و با کیفیتی دیگر در جسم و روح‌شان در قیامت محشور می‌شوند. مکارم در ادامه تفسیر نخست را مناسب‌تر دانسته و بیان می‌کند که هدف از طرح این مسئله این بوده است که از طریق مرگ بر رستاخیز اقامه دلیل نماید و آن را اثبات کند. در حقیقت قرآن مرگ را پل و گذرگاهی برای رسیدن مقصد نهایی زندگی معرفی می‌کند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۴۳–۲۴۴|ج=۲۳}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۱۱
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | واقعه | ||||
| تعداد آیات سوره | ۹۶ | ||||
| شماره آیه | ۶۱ | ||||
| شماره جزء | ۲۷ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۷ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۶۱ سوره واقعه شصت و یکمین آیه از پنجاه و ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. اشاره آیه به هدف خداوند از مقدر کردن مرگ در میان موجودات است که به این وسیله خداوند گروهی را می‌برد و گروهی را جایگزین آنها می‌کند و سپس همگی را در آخرت آفرینش تازه‌ای می‌بخشد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
عَلَىٰ أَنْ نُبَدِّلَ أَمْثَالَكُمْ وَنُنْشِئَكُمْ فِي مَا لَا تَعْلَمُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«در اینکه همانند شما را جایگزین کنیم و شما را در جهانی که نمی‌دایند آفرینش تازه‌ای ببخشیم»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«که همانندان شما را جانشین شما گردانیم، و شما را در هیئتی که نمی‌دانید باز آفرینیم»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: قرآن در این آیه هدف خداوند از قرار دادن قانون مرگ، بردن گروهی و جایگزین کردن گروهی دیگر به جای آنان و سپس در آخرت حشر عمومی با خلقتی تازه دانسته است. به گزارش مکارم، تفسیر دیگری نیز برای این آیه گفته شده که در این تفسیر منظور از «امثال» خود انسان‌ها هستند که در قیامت بازمی‌گردند و تعبیر به «مثل» یعنی که انسان‌ها با تمام خصوصیات‌شان برنمی‌گردند؛ بلکه در زمان دیگر و با کیفیتی دیگر در جسم و روح‌شان در قیامت محشور می‌شوند. مکارم در ادامه تفسیر نخست را مناسب‌تر دانسته و بیان می‌کند که هدف از طرح این مسئله این بوده است که از طریق مرگ بر رستاخیز اقامه دلیل نماید و آن را اثبات کند. در حقیقت قرآن مرگ را پل و گذرگاهی برای رسیدن مقصد نهایی زندگی معرفی می‌کند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره واقعه، پنجاه و ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهل و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره طه و پیش از سوره شعراء نازل شد. از مجموع آیات این سوره، دو آیه (آیات ۸۱ و ۸۲) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در سوره واقعه، یک آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۹: ۴۱۶.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۲۲۳.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۳۶.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۳۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۳: ۲۴۳–۲۴۴.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره واقعه»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۱۴۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
