آیه ۶۲ سوره واقعه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۶۲ سوره واقعه''' شصت و دومین [[آیه]] از پنجاه و ششمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در این آیه وجود دنیا و زندگی و نعمات دنیایی دلیلی بر اثبات [[معاد]] دانسته شده؛ چراکه این دنیا با این همه عظمتش بدون هدفِ مشخص و بیهوده آفریده نشده و پس از این دنیا، | '''آیه ۶۲ سوره واقعه''' شصت و دومین [[آیه]] از پنجاه و ششمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در این آیه وجود دنیا و زندگی و نعمات دنیایی دلیلی بر اثبات [[معاد]] دانسته شده؛ چراکه این دنیا با این همه عظمتش بدون هدفِ مشخص و بیهوده آفریده نشده و پس از این دنیا، قطعاً عالم دیگری هست که از این عالم بسیار بزرگ‌تر و با اهمیت‌تر است و در آنجا زندگی ابدی جریان خواهد داشت. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که [[قرآن]] در این آیه چهارمین دلیل بر وجود رستاخیز را همین عالم دنیا و حیات و نعمات آن برشمرده است. چراکه هر کس به این نظام باعظمت خلقت با دیده دقت بنگرد؛ خواهد فهمید که این دنیا تنها هدف اصلی [[خداوند]] نبوده و پس از پایان یافتن آن عالم دیگری برپا خواهد شد که در آن همه چیزش جاودانه و ابدی است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص= | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که [[قرآن]] در این آیه چهارمین دلیل بر وجود رستاخیز را همین عالم دنیا و حیات و نعمات آن برشمرده است. چراکه هر کس به این نظام باعظمت خلقت با دیده دقت بنگرد؛ خواهد فهمید که این دنیا تنها هدف اصلی [[خداوند]] نبوده و پس از پایان یافتن آن عالم دیگری برپا خواهد شد که در آن همه چیزش جاودانه و ابدی است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۴۴–۲۴۵|ج=۲۳}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۱۱
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | واقعه | ||||
| تعداد آیات سوره | ۹۶ | ||||
| شماره آیه | ۶۲ | ||||
| شماره جزء | ۲۷ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۷ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۶۲ سوره واقعه شصت و دومین آیه از پنجاه و ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه وجود دنیا و زندگی و نعمات دنیایی دلیلی بر اثبات معاد دانسته شده؛ چراکه این دنیا با این همه عظمتش بدون هدفِ مشخص و بیهوده آفریده نشده و پس از این دنیا، قطعاً عالم دیگری هست که از این عالم بسیار بزرگ‌تر و با اهمیت‌تر است و در آنجا زندگی ابدی جریان خواهد داشت.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ النَّشْأَةَ الْأُولَىٰ فَلَوْلَا تَذَكَّرُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و به‌راستی شما آفرینش شما آفرینش نخستین را دانسته‌اید، پس چرا پند نمی‌پذیرید؟»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و به راستی نشاه نخستین را شناخته‌اید، پس چرا پند نمی‌گیرید؟»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن در این آیه چهارمین دلیل بر وجود رستاخیز را همین عالم دنیا و حیات و نعمات آن برشمرده است. چراکه هر کس به این نظام باعظمت خلقت با دیده دقت بنگرد؛ خواهد فهمید که این دنیا تنها هدف اصلی خداوند نبوده و پس از پایان یافتن آن عالم دیگری برپا خواهد شد که در آن همه چیزش جاودانه و ابدی است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره واقعه، پنجاه و ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهل و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره طه و پیش از سوره شعراء نازل شد. از مجموع آیات این سوره، دو آیه (آیات ۸۱ و ۸۲) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در سوره واقعه، یک آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۹: ۴۱۶.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۲۲۳.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۳۶.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۳۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۳: ۲۴۴–۲۴۵.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره واقعه»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۱۴۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
