بدون تصویر

آیه ۲۹ سوره تکویر: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ابرابزار)
 
خط ۴۲: خط ۴۲:


[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]
[[رده:آیه‌های با موضوع خدا]]
[[رده:آیه‌های با موضوع هدایت]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۰۸

آیه ۲۹ سوره تکویر
مشخصات قرآنی
نام سورهتکویر
تعداد آیات سوره۲۹
شماره آیه۲۹
شماره جزء۳۰
شماره حزب۱۱۷
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۲۹ سوره تکویر بیست و نهمین آیه از هشتاد و یکمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. این آیه در پی دفع توهمی است که می‌گوید: «انسان چنان آزاد است که هیچ نیازی در پیمودن راه زندگی به خداوند و توفیق الهی ندارد.» بلکه چنین نیست و از مجموع این دو آیه مسئله «امر بین الامرین» به‌دست می‌آید که انسان در اعمال خود نه مجبور است، و نه صد در صد آزاد. او هر چه دارد؛ ازجانب خدا است لذا او دائماً نیازمند به خالق خویش است و از سوی دیگر به دلیل آزادی و اختیارش تعهد و مسئولیت هم دارد.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَنْ يَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ آیهٔ ۲۹ از سورهٔ ۸۱ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«درحالیکه نمی‌توانید بخواهید مگر آن‌ که خدا، پروردگار جهانیان بخواهد»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«و نخواهید مگر آنچه خداوند، که پروردگار جهانیان است، بخواهد»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که این آیه در پی دفع توهمی است که می‌گوید: «انسان چنان آزاد است که هیچ نیازی در پیمودن راه زندگی به خداوند و توفیق الهی ندارد.» بلکه چنین نیست و از مجموع این دو آیه مسئله «امر بین الامرین» به‌دست می‌آید که انسان در اعمال خود نه مجبور است و نه صد در صد آزاد. او هر چه دارد ازجانب خدا است؛ لذا او دائماً نیازمند به خالق خویش است و از سوی دیگر به دلیل آزادی و اختیارش تعهد و مسئولیت هم دارد. همچنین تعبیر به «رَبُّ الْعالَمِینَ» نشان‌دهنده این نکته است که مشیت الهی نیز در مسیر تربیت و تکامل انسان و همه جهانیان است.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره تکویر، هشتاد و یکمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره تبت و پیش از سوره اعلی نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره تکویر، یک آیه (آیه ۲۸ سوره تکویر) منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.