آیه ۴ سوره طارق: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (added Category:آیههای مکی قرآن using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۴ سوره طارق''' چهارمین [[آیه]] از هشتاد و ششمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. | '''آیه ۴ سوره طارق''' چهارمین [[آیه]] از هشتاد و ششمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. این آیه به وجود مراقبانی گماشته شده بر انسان‌ها از جانب خداوند اشاره دارد. در تفاسیر این حافظان را [[فرشتگان]] ثبت و ضبط اعمال، حفظ انسان از حوادث و وقایع خطرناک و محافظت انسان از شر وسوسه‌های [[شیطان|شیاطین]] انس و [[جن]] عنوان کرده‌اند. همچنین این آیه به لحاظ معنایی شبیه [[آیه ۱۰ سوره انفطار|آیات ۱۰]] تا [[آیه ۱۲ سوره انفطار|۱۲]] سوره انفطار می‌باشد. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که این آیه به وجود مراقبانی گماشته شده بر انسان‌ها از جانب خداوند اشاره دارد. در تفاسیر این حافظان را فرشتگان ثبت و ضبط اعمال، حفظ انسان از حوادث و وقایع خطرناک و محافظت انسان از شر وسوسه‌های شیاطین انس و جن عنوان کرده‌اند. به عقیده مکارم، تفسیر اول با مسأله [[معاد]] که موضوع محوری آیات سوره است؛ مناسب‌تر به نظر می‌رسد و از طرف دیگر با سوگندهای ابتدایی سوره همخوانی دارد. چراکه آن سوگندها دلیلی بر نظم و حساب حاکم بر دنیا بودند و این تفسیر نیز به موضوع حساب و ثبت اعمال انسان‌ها مربوط می‌شود. همچنین این آیه به لحاظ معنایی شبیه آیات ۱۰ تا ۱۲ سوره انفطار می‌باشد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۶۲-۳۶۴|ج=۲۶}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
نسخهٔ ۳۰ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۰۷
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | طارق | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۷ | ||||
| شماره آیه | ۴ | ||||
| شماره جزء | ۳۰ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۸ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۴ سوره طارق چهارمین آیه از هشتاد و ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. این آیه به وجود مراقبانی گماشته شده بر انسان‌ها از جانب خداوند اشاره دارد. در تفاسیر این حافظان را فرشتگان ثبت و ضبط اعمال، حفظ انسان از حوادث و وقایع خطرناک و محافظت انسان از شر وسوسه‌های شیاطین انس و جن عنوان کرده‌اند. همچنین این آیه به لحاظ معنایی شبیه آیات ۱۰ تا ۱۲ سوره انفطار می‌باشد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
إِنْ كُلُّ نَفْسٍ لَمَّا عَلَيْهَا حَافِظٌ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«کسی وجود ندارد مگر آنکه بر او نگهبانی است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«هیچ جانی نیست مگر آنکه بر او نگهبانی هست»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که این آیه به وجود مراقبانی گماشته شده بر انسان‌ها از جانب خداوند اشاره دارد. در تفاسیر این حافظان را فرشتگان ثبت و ضبط اعمال، حفظ انسان از حوادث و وقایع خطرناک و محافظت انسان از شر وسوسه‌های شیاطین انس و جن عنوان کرده‌اند. به عقیده مکارم، تفسیر اول با مسأله معاد که موضوع محوری آیات سوره است؛ مناسب‌تر به نظر می‌رسد و از طرف دیگر با سوگندهای ابتدایی سوره همخوانی دارد. چراکه آن سوگندها دلیلی بر نظم و حساب حاکم بر دنیا بودند و این تفسیر نیز به موضوع حساب و ثبت اعمال انسان‌ها مربوط می‌شود. همچنین این آیه به لحاظ معنایی شبیه آیات ۱۰ تا ۱۲ سوره انفطار می‌باشد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره طارق، هشتاد و ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، سی و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره بلد و پیش از سوره قمر نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره طارق، یک آیه منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۱: ۱۱۷.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۴۲۶.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۹۱.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۹۱.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۶: ۳۶۲-۳۶۴.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره طارق»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۹۸۳.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
