آیه ۹ سوره طارق: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه}}
{{جعبه اطلاعات آیه}}


'''آیه ۹ سوره طارق''' نهمین [[آیه]] از هشتاد و ششمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید.
'''آیه ۹ سوره طارق''' نهمین [[آیه]] از هشتاد و ششمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در آیه مورد بحث، به یکی از توصیفات [[روز قیامت]] اشاره شده و آن روز را «روز برملا شدن اسرار و نیات درونی انسان‌ها» معرفی کرده است. بنابه نظر [[تفسیر قرآن|مفسران]]، فاش شدن اسرار و پنهانی‌های درونی در آن روز موجب افتخار و سربلندی [[مومنان]] و خواری و سرافندگی [[کافران]] و [[منافقان]] می‌شود. همچنین این موضوع در [[آیه ۴۱ سوره الرحمن]] با بیان دیگر عنوان شده است. 


== متن ==
== متن ==
خط ۱۸: خط ۱۸:


== محتوا ==
== محتوا ==
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه <ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱|ج=۱}}</ref>
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در آیه مورد بحث، به یکی از توصیفات روز قیامت اشاره شده و آن روز را «روز برملا شدن اسرار و نیات درونی انسان‌ها» معرفی کرده است. در آن روز به خاطر فاش شدن پنهانی‌های درونی، روز افتخار و سربلندی مومنان و هنگامه خواری و سرافندگی کافران و منافقان نام گرفته است. چنانچه همین مطلب در آیه ۴۱ سوره الرحمن با بیان دیگر و با عبارت «یعرف المجرمون بسیماهم» به معنی شناخته شدن گناه‌کاران از روی صورت‌هایشان عنوان شده است. «تبلی» (از ماده بلوی) به معنای امتحان و آزمایش است و در اینجا به معنی ظهور و بروز آمده است. براساس [[حدیث|روایتی]] از [[محمد|پیامبر اسلام]] در تفسیر «سرائر» آمده است: «سرائر همان اعمال شماست که اگر انسان در آن روز بخواهد بگوید (مثلا) نماز خوانده‌ام ولی در حقیقت نخوانده؛ در آن روز آشکار می‌شود و این معنای این آیه است «یوم تبلی السرائر».<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۶۸-۳۷۰|ج=۲۶}}</ref>


== شأن نزول و ترتیب ==
== شأن نزول و ترتیب ==

نسخهٔ ‏۱ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۲۳

آیه ۹ سوره طارق
مشخصات قرآنی
نام سورهطارق
تعداد آیات سوره۱۷
شماره آیه۹
شماره جزء۳۰
شماره حزب۱۱۸
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۹ سوره طارق نهمین آیه از هشتاد و ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در آیه مورد بحث، به یکی از توصیفات روز قیامت اشاره شده و آن روز را «روز برملا شدن اسرار و نیات درونی انسان‌ها» معرفی کرده است. بنابه نظر مفسران، فاش شدن اسرار و پنهانی‌های درونی در آن روز موجب افتخار و سربلندی مومنان و خواری و سرافندگی کافران و منافقان می‌شود. همچنین این موضوع در آیه ۴۱ سوره الرحمن با بیان دیگر عنوان شده است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 يَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ آیهٔ ۹ از سورهٔ ۸۶ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«روزی که رازهای نهان آشکار می‌گردد»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«روزی که رازها از پرده بیرون افتد»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در آیه مورد بحث، به یکی از توصیفات روز قیامت اشاره شده و آن روز را «روز برملا شدن اسرار و نیات درونی انسان‌ها» معرفی کرده است. در آن روز به خاطر فاش شدن پنهانی‌های درونی، روز افتخار و سربلندی مومنان و هنگامه خواری و سرافندگی کافران و منافقان نام گرفته است. چنانچه همین مطلب در آیه ۴۱ سوره الرحمن با بیان دیگر و با عبارت «یعرف المجرمون بسیماهم» به معنی شناخته شدن گناه‌کاران از روی صورت‌هایشان عنوان شده است. «تبلی» (از ماده بلوی) به معنای امتحان و آزمایش است و در اینجا به معنی ظهور و بروز آمده است. براساس روایتی از پیامبر اسلام در تفسیر «سرائر» آمده است: «سرائر همان اعمال شماست که اگر انسان در آن روز بخواهد بگوید (مثلا) نماز خوانده‌ام ولی در حقیقت نخوانده؛ در آن روز آشکار می‌شود و این معنای این آیه است «یوم تبلی السرائر».[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره طارق، هشتاد و ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، سی و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره بلد و پیش از سوره قمر نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره طارق، یک آیه منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.