آیه ۴ سوره غاشیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه}}
{{جعبه اطلاعات آیه}}


'''آیه ۴ سوره غاشیه''' چهارمین [[آیه]] از هشتاد و هشتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید.
'''آیه ۴ سوره غاشیه''' چهارمین [[آیه]] از هشتاد و هشتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. به دنبال آیه قبل، در این آیه به سرانجام و جایگاه [[گناه|گناه‌کاران]] و [[کافران]] در [[قیامت]] اشاره می‌شود که آنان را در آتشی سوزان و داغ وارد می‌کنند.  


== متن ==
== متن ==
خط ۱۸: خط ۱۸:


== محتوا ==
== محتوا ==
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه <ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱|ج=۱}}</ref>
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که به دنبال آیه قبل، در این آیه به سرانجام و جایگاه گناه‌کاران و کافران در قیامت اشاره می‌شود که آنان را در آتشی سوزان و داغ وارد می‌کنند. در لغت «تَصلی» به معنای ورود در آتش، ماندن و سوختن با آن گفته شده است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۱۶|ج=۲۶}}</ref>


== شأن نزول و ترتیب ==
== شأن نزول و ترتیب ==

نسخهٔ ‏۱۵ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۰۹

آیه ۴ سوره غاشیه
مشخصات قرآنی
نام سورهغاشیه
تعداد آیات سوره۲۶
شماره آیه۴
شماره جزء۳۰
شماره حزب۱۱۹
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۴ سوره غاشیه چهارمین آیه از هشتاد و هشتمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. به دنبال آیه قبل، در این آیه به سرانجام و جایگاه گناه‌کاران و کافران در قیامت اشاره می‌شود که آنان را در آتشی سوزان و داغ وارد می‌کنند.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 تَصْلَىٰ نَارًا حَامِيَةً آیهٔ ۴ از سورهٔ ۸۸ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«به آتشی سوزان درمی‌آیند»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«که به آتشی بس سوزان درآیند»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که به دنبال آیه قبل، در این آیه به سرانجام و جایگاه گناه‌کاران و کافران در قیامت اشاره می‌شود که آنان را در آتشی سوزان و داغ وارد می‌کنند. در لغت «تَصلی» به معنای ورود در آتش، ماندن و سوختن با آن گفته شده است.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره غاشیه، هشتاد و هشتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و هشتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره ذاریات و پیش از سوره کهف نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره غاشیه، یک آیه (آیه ۲۲) منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.