بدون تصویر

آیه ۲ سوره لیل: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
 
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه}}
{{جعبه اطلاعات آیه}}


'''آیه ۲ سوره لیل''' دومین [[آیه]] از نود و دومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به هنگامیکه روز همه جا را فرامی‌گیرد؛ سوگند یاد شده است. بنابه نظر [[تفسیر قرآن|مفسران]]، دلیل سوگند به پدیده روز، اهمیت و نقش آن در زندگی موجودات کره زمین می‌باشد.  
'''آیه ۲ سوره لیل''' دومین [[آیه]] از نود و دومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به هنگامیکه روز همه جا را فرامی‌گیرد؛ سوگند یاد شده است. بنابه نظر [[تفسیر قرآن|مفسران]]، دلیل سوگند به پدیده روز، اهمیت و نقش آن در زندگی موجودات کره زمین می‌باشد.


== متن ==
== متن ==
خط ۱۸: خط ۱۸:


== محتوا ==
== محتوا ==
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند که در این آیه به هنگامیکه روز همه جا را فراگرفته است؛ سوگند یاد شده است. بنابه نظر مفسران، دلیل سوگند به پدیده روز، اهمیت و نقش آن در زندگی موجودات کره زمین می‌باشد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۷۱|ج=۲۷}}</ref>
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه به هنگامیکه روز همه جا را فراگرفته است؛ سوگند یاد شده است. بنابه نظر مفسران، دلیل سوگند به پدیده روز، اهمیت و نقش آن در زندگی موجودات کره زمین می‌باشد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۷۱|ج=۲۷}}</ref>


== شأن نزول و ترتیب ==
== شأن نزول و ترتیب ==
خط ۳۹: خط ۳۹:
{{ناوبری آیات}}
{{ناوبری آیات}}
{{قرآن}}
{{قرآن}}
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}


[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۳۳

آیه ۲ سوره لیل
مشخصات قرآنی
نام سورهلیل
تعداد آیات سوره۲۱
شماره آیه۲
شماره جزء۳۰
شماره حزب۱۱۹
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۲ سوره لیل دومین آیه از نود و دومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به هنگامیکه روز همه جا را فرامی‌گیرد؛ سوگند یاد شده است. بنابه نظر مفسران، دلیل سوگند به پدیده روز، اهمیت و نقش آن در زندگی موجودات کره زمین می‌باشد.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 وَالنَّهَارِ إِذَا تَجَلَّىٰ آیهٔ ۲ از سورهٔ ۹۲ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«سوگند به روز چون پدیدار شود»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«و سوگند به روز چون روشن شود»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه به هنگامیکه روز همه جا را فراگرفته است؛ سوگند یاد شده است. بنابه نظر مفسران، دلیل سوگند به پدیده روز، اهمیت و نقش آن در زندگی موجودات کره زمین می‌باشد.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره لیل، نود و دومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، نهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره اعلی و پیش از سوره فجر نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.