آیه ۳ سوره واقعه: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه}}
{{جعبه اطلاعات آیه}}


'''آیه ۳ سوره واقعه''' سومین [[آیه]] از پنجاه و ششمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید.
'''آیه ۳ سوره واقعه''' سومین [[آیه]] از پنجاه و ششمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. این آیه به دگرگونی همه عالم هستی و از جمله انسان‌ها در آستانه [[قیامت]] اشاره دارد که با وقوع این حادثه، برخی گروه‌ها پایین آورده شده و گروه‌هایی را بالا می‌برند.  


== متن ==
== متن ==
خط ۱۸: خط ۱۸:


== محتوا ==
== محتوا ==
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه <ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱|ج=۱}}</ref>
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند: در آستانه قیامت حوادثی عظیم به وقوع می‌پیوندد که یکی از آنها «خافضه رافعه» است. به این معنا که گروهی از انسان‌ها (مستکبران و [[ظالمان]]) سقوط می‌کنند و [[مستضعفان]] و [[مومنان]] صالح به جایگاه رفیع و بالایی برده می‌شوند. سپس مکارم در ادامه [[روایتی]] را از [[سجاد|علی بن الحسین]] امام چهارم [[شیعیان]] در [[تفسیر قرآن|تفسیر]] این آیه می‌آورد: «رستاخیز خافضه است؛ چراکه به [[خدا]] [[سوگند]] دشمنان خدا را در [[دوزخ|آتش]] ساقط می‌کند و رافعه است؛ چراکه به خدا سوگند دوستان خدا را در [[بهشت]] بالا می‌برد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۰۰|ج=۲۳}}</ref>


== شأن نزول و ترتیب ==
== شأن نزول و ترتیب ==

نسخهٔ ‏۱۶ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۱۴

آیه ۳ سوره واقعه
مشخصات قرآنی
نام سورهواقعه
تعداد آیات سوره۹۶
شماره آیه۳
شماره جزء۲۷
شماره حزب۱۰۷
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۳ سوره واقعه سومین آیه از پنجاه و ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. این آیه به دگرگونی همه عالم هستی و از جمله انسان‌ها در آستانه قیامت اشاره دارد که با وقوع این حادثه، برخی گروه‌ها پایین آورده شده و گروه‌هایی را بالا می‌برند.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 خَافِضَةٌ رَافِعَةٌ آیهٔ ۳ از سورهٔ ۵۶ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«(گروهی را) پایین می‌آورد (و گروهی را) بالا می‌برد»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«هم فرو دارنده‌[ی کافران‌] است و هم فرادارنده‌[ی مؤمنان‌]»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: در آستانه قیامت حوادثی عظیم به وقوع می‌پیوندد که یکی از آنها «خافضه رافعه» است. به این معنا که گروهی از انسان‌ها (مستکبران و ظالمان) سقوط می‌کنند و مستضعفان و مومنان صالح به جایگاه رفیع و بالایی برده می‌شوند. سپس مکارم در ادامه روایتی را از علی بن الحسین امام چهارم شیعیان در تفسیر این آیه می‌آورد: «رستاخیز خافضه است؛ چراکه به خدا سوگند دشمنان خدا را در آتش ساقط می‌کند و رافعه است؛ چراکه به خدا سوگند دوستان خدا را در بهشت بالا می‌برد.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره واقعه، پنجاه و ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهل و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره طه و پیش از سوره شعراء نازل شد. از مجموع آیات این سوره، دو آیه (آیات ۸۱ و ۸۲) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در سوره واقعه، یک آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.