آیه ۴۷ سوره واقعه: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۴۷ سوره واقعه''' چهل و هفتمین [[آیه]] از پنجاه و ششمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. سومین [[گناه]] «[[اصحاب الشمال]]» در این آیه انکار [[معاد]] توسط آنان برشمرده شده است. | '''آیه ۴۷ سوره واقعه''' چهل و هفتمین [[آیه]] از پنجاه و ششمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. سومین [[گناه]] «[[اصحاب الشمال]]» در این آیه انکار [[معاد]] توسط آنان برشمرده شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند که بنابه متن آیه، سومین گناه «اصحاب شمال» این است که آنها در دنیا معاد و زنده شدن [[مرگ|مردگان]] را انکار میکردند. به گزارش او، آنان مبتلا به گناهی بودند که سرچشمه سایر گناهان است و از تعبیر «کانوا یقولون» این مطلب به دست میآید که آنان در انکار معاد نیز اصرار و پافشاری داشتند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص= | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند که بنابه متن آیه، سومین گناه «اصحاب شمال» این است که آنها در دنیا معاد و زنده شدن [[مرگ|مردگان]] را انکار میکردند. به گزارش او، آنان مبتلا به گناهی بودند که سرچشمه سایر گناهان است و از تعبیر «کانوا یقولون» این مطلب به دست میآید که آنان در انکار معاد نیز اصرار و پافشاری داشتند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۳۱–۲۳۳|ج=۲۳}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | [[رده:آیههای مکی قرآن]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۰۸
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | واقعه | ||||
تعداد آیات سوره | ۹۶ | ||||
شماره آیه | ۴۷ | ||||
شماره جزء | ۲۷ | ||||
شماره حزب | ۱۰۷ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۴۷ سوره واقعه چهل و هفتمین آیه از پنجاه و ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. سومین گناه «اصحاب الشمال» در این آیه انکار معاد توسط آنان برشمرده شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَكَانُوا يَقُولُونَ أَئِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و میگفتند: آیا چون مردیم و خاک و استخوان گشتیم برانگیخته خواهیم شد؟»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و میگفتند آیا چون مردیم و خاک و استخوانها[ی پوسیده] شدیم، آیا برانگیخته خواهیم شد؟»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که بنابه متن آیه، سومین گناه «اصحاب شمال» این است که آنها در دنیا معاد و زنده شدن مردگان را انکار میکردند. به گزارش او، آنان مبتلا به گناهی بودند که سرچشمه سایر گناهان است و از تعبیر «کانوا یقولون» این مطلب به دست میآید که آنان در انکار معاد نیز اصرار و پافشاری داشتند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره واقعه، پنجاه و ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهل و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره طه و پیش از سوره شعراء نازل شد. از مجموع آیات این سوره، دو آیه (آیات ۸۱ و ۸۲) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره واقعه، یک آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۹: ۴۱۰.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۲۰۲.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۳۵.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۳۵.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۳: ۲۳۱–۲۳۳.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره واقعه»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۱۴۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.