آیه ۳۳ سوره نازعات: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۳۳ سوره نازعات''' سی و سومین [[آیه]] از هفتاد و نهمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در آخرین آیه مورد بحث، آفرینش تمام مواردی را که در آیات قبلی گفته شد؛ برای بهره‌مندی انسان‌ها و حیوانات دانسته شده و همه | '''آیه ۳۳ سوره نازعات''' سی و سومین [[آیه]] از هفتاد و نهمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در آخرین آیه مورد بحث، آفرینش تمام مواردی را که در آیات قبلی گفته شد؛ برای بهره‌مندی انسان‌ها و حیوانات دانسته شده و همه اینها از یک سو نشانه‌های قدرت [[الله|خدا]] بر مسئله [[معاد]] است و از سوی دیگر دلایل عظمت و نشانه‌های وجود او در مسیر [[توحید]] و معرفت هستند. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در آخرین آیه مورد بحث، آفرینش تمام مواردی را که در آیات قبلی گفته شد؛ برای بهره‌مندی انسان‌ها و حیوانات دانسته شده و همه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در آخرین آیه مورد بحث، آفرینش تمام مواردی را که در آیات قبلی گفته شد؛ برای بهره‌مندی انسان‌ها و حیوانات دانسته شده و همه اینها از یک سو نشانه‌های قدرت خدا بر مسئله معاد است و از سوی دیگر دلایل عظمت و نشانه‌های وجود او در مسیر توحید و معرفت هستند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۰۲|ج=۲۶}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ ۶ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۰۲:۰۴
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | نازعات | ||||
| تعداد آیات سوره | ۴۶ | ||||
| شماره آیه | ۳۳ | ||||
| شماره جزء | ۳۰ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۷ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳۳ سوره نازعات سی و سومین آیه از هفتاد و نهمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در آخرین آیه مورد بحث، آفرینش تمام مواردی را که در آیات قبلی گفته شد؛ برای بهره‌مندی انسان‌ها و حیوانات دانسته شده و همه اینها از یک سو نشانه‌های قدرت خدا بر مسئله معاد است و از سوی دیگر دلایل عظمت و نشانه‌های وجود او در مسیر توحید و معرفت هستند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
مَتَاعًا لَكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«برای منفعت شما و چهارپایانتان»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«برای برخورداری شما و چارپایانتان»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در آخرین آیه مورد بحث، آفرینش تمام مواردی را که در آیات قبلی گفته شد؛ برای بهره‌مندی انسان‌ها و حیوانات دانسته شده و همه اینها از یک سو نشانه‌های قدرت خدا بر مسئله معاد است و از سوی دیگر دلایل عظمت و نشانه‌های وجود او در مسیر توحید و معرفت هستند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره نازعات، هفتاد و نهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هشتاد و یکمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره نبأ و پیش از سوره انفطار نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۱: ۴۷.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۲۸۷.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۸۴.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۸۴.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۶: ۱۰۲.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره نازعات»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۸۸۱.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
