آیه ۹ سوره طارق: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (added Category:آیههای مکی قرآن using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۹ سوره طارق''' نهمین [[آیه]] از هشتاد و ششمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. | '''آیه ۹ سوره طارق''' نهمین [[آیه]] از هشتاد و ششمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در آیه مورد بحث، به یکی از توصیفات [[روز قیامت]] اشاره شده و آن روز را «روز برملا شدن اسرار و نیات درونی انسان‌ها» معرفی کرده است. بنابه نظر [[تفسیر قرآن|مفسران]]، فاش شدن اسرار و پنهانی‌های درونی در آن روز موجب افتخار و سربلندی [[مومنان]] و خواری و سرافندگی [[کافران]] و [[منافقان]] می‌شود. همچنین این موضوع در [[آیه ۴۱ سوره الرحمن]] با بیان دیگر عنوان شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در آیه مورد بحث، به یکی از توصیفات روز قیامت اشاره شده و آن روز را «روز برملا شدن اسرار و نیات درونی انسان‌ها» معرفی کرده است. در آن روز به خاطر فاش شدن پنهانی‌های درونی، روز افتخار و سربلندی مومنان و هنگامه خواری و سرافندگی کافران و منافقان نام گرفته است. چنانچه همین مطلب در آیه ۴۱ سوره الرحمن با بیان دیگر و با عبارت «یعرف المجرمون بسیماهم» به معنی شناخته شدن گناه‌کاران از روی صورت‌هایشان عنوان شده است. «تبلی» (از ماده بلوی) به معنای امتحان و آزمایش است و در اینجا به معنی ظهور و بروز آمده است. براساس [[حدیث|روایتی]] از [[محمد|پیامبر اسلام]] در تفسیر «سرائر» آمده است: «سرائر همان اعمال شماست که اگر انسان در آن روز بخواهد بگوید (مثلا) نماز خوانده‌ام ولی در حقیقت نخوانده؛ در آن روز آشکار می‌شود و این معنای این آیه است «یوم تبلی السرائر».<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۶۸-۳۷۰|ج=۲۶}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
نسخهٔ ۱ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۲۳
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | طارق | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۷ | ||||
| شماره آیه | ۹ | ||||
| شماره جزء | ۳۰ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۸ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۹ سوره طارق نهمین آیه از هشتاد و ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در آیه مورد بحث، به یکی از توصیفات روز قیامت اشاره شده و آن روز را «روز برملا شدن اسرار و نیات درونی انسان‌ها» معرفی کرده است. بنابه نظر مفسران، فاش شدن اسرار و پنهانی‌های درونی در آن روز موجب افتخار و سربلندی مومنان و خواری و سرافندگی کافران و منافقان می‌شود. همچنین این موضوع در آیه ۴۱ سوره الرحمن با بیان دیگر عنوان شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
يَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«روزی که رازهای نهان آشکار می‌گردد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«روزی که رازها از پرده بیرون افتد»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در آیه مورد بحث، به یکی از توصیفات روز قیامت اشاره شده و آن روز را «روز برملا شدن اسرار و نیات درونی انسان‌ها» معرفی کرده است. در آن روز به خاطر فاش شدن پنهانی‌های درونی، روز افتخار و سربلندی مومنان و هنگامه خواری و سرافندگی کافران و منافقان نام گرفته است. چنانچه همین مطلب در آیه ۴۱ سوره الرحمن با بیان دیگر و با عبارت «یعرف المجرمون بسیماهم» به معنی شناخته شدن گناه‌کاران از روی صورت‌هایشان عنوان شده است. «تبلی» (از ماده بلوی) به معنای امتحان و آزمایش است و در اینجا به معنی ظهور و بروز آمده است. براساس روایتی از پیامبر اسلام در تفسیر «سرائر» آمده است: «سرائر همان اعمال شماست که اگر انسان در آن روز بخواهد بگوید (مثلا) نماز خوانده‌ام ولی در حقیقت نخوانده؛ در آن روز آشکار می‌شود و این معنای این آیه است «یوم تبلی السرائر».[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره طارق، هشتاد و ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، سی و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره بلد و پیش از سوره قمر نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره طارق، یک آیه منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۱: ۱۲۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۴۲۶.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۹۱.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۹۱.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۶: ۳۶۸-۳۷۰.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره طارق»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۹۸۳.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
