ترجمه قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (پیونددهی)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{قرآن۲}}
{{قرآن۲}}
'''ترجمه [[قرآن]]'''، در گسترش اولیه [[اسلام]] از چنان اهمیتی که مثلاً ترجمه انجیل در رواج مسیحیت داشت برخوردار نبوده است. همین‌طور از آنجا که اعراب از نظر تاریخی مخاطب اولیه و اصلی قرآن بودند و در سرزمین‌های تازه فتح شده هم عربی نقش اصلی را داشته است و از سوی دیگر اعتقاد به [[اعجاز قرآن]] نیز به توجه به متن اصلی قرآن کمک کرد و نتیجتاً ترجمه‌ها چنان اهمیتی در گسترش اولیه اسلام پیدا نکردند. [[مسلمانان]] باور عمیقی به اعتبار تلاوت قرآن به زبان عربی دارند و همان‌طور که مراغی، عالم حنفی الأزهر در ۱۹۳۲ میلادی بیان کرده، تنها [[مذهب حنفی]] است که استثنائاتی در این رابطه قائل شده است.{{پنک|بوبتسین|۱۳۸۹|ص=۷۱}}
'''ترجمه قرآن'''، در گسترش اولیه [[اسلام]] از اهمیتی که برای نمونه، ترجمه انجیل در رواج مسیحیت داشت، برخوردار نبود. همین‌طور از آنجا که [[اعراب]] از نظر تاریخی مخاطب اولیه و اصلی [[قرآن]] بودند و در سرزمین‌های تازه فتح‌شده نیز [[عربی]] نقش اصلی را داشته است و از سوی دیگر اعتقاد به [[اعجاز قرآن]] نیز به توجه به متن اصلی قرآن کمک کرد و نتیجتاً ترجمه‌ها چنان اهمیتی در گسترش اولیه اسلام پیدا نکردند. [[مسلمانان]] باور عمیقی به اعتبار [[تلاوت قرآن]] به زبان عربی دارند و همان‌طور که مراغی، عالم [[حنفی]] [[الأزهر]] در ۱۹۳۲ میلادی بیان کرده، تنها [[مذهب حنفی]] است که استثنائاتی در این رابطه قائل شده است.{{پنک|بوبتسین|۱۳۸۹|ص=۷۱}}


== ارجاعات ==
== پانویس ==
 
=== ارجاعات ===
{{منابع}}
{{منابع}}


== منابع ==
=== منابع ===
{{آغاز منابع}}
{{آغاز منابع}}
* {{یادکرد ژورنال | ژورنال = ترجمان وحی | عنوان = ترجمه‌های قرآن | نام = هارتموت | نام خانوادگی = بوبتسین | مترجم = نصرت نیل ساز | تاریخ = 1389 | شماره = 26}}
* {{یادکرد ژورنال | ژورنال = ترجمان وحی | عنوان = ترجمه‌های قرآن | نام = هارتموت | نام خانوادگی = بوبتسین | مترجم = نصرت نیل ساز | تاریخ = 1389 | شماره = 26}}
خط ۱۱: خط ۱۳:


{{قرآن}}
{{قرآن}}
{{ناوباکس ترجمه}}
[[رده:ترجمه قرآن]]
[[رده:ترجمه قرآن]]
[[رده:ترجمه‌های قرآن]]

نسخهٔ ‏۳ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۳:۳۰

ترجمه قرآن، در گسترش اولیه اسلام از اهمیتی که برای نمونه، ترجمه انجیل در رواج مسیحیت داشت، برخوردار نبود. همین‌طور از آنجا که اعراب از نظر تاریخی مخاطب اولیه و اصلی قرآن بودند و در سرزمین‌های تازه فتح‌شده نیز عربی نقش اصلی را داشته است و از سوی دیگر اعتقاد به اعجاز قرآن نیز به توجه به متن اصلی قرآن کمک کرد و نتیجتاً ترجمه‌ها چنان اهمیتی در گسترش اولیه اسلام پیدا نکردند. مسلمانان باور عمیقی به اعتبار تلاوت قرآن به زبان عربی دارند و همان‌طور که مراغی، عالم حنفی الأزهر در ۱۹۳۲ میلادی بیان کرده، تنها مذهب حنفی است که استثنائاتی در این رابطه قائل شده است.[۱]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • بوبتسین، هارتموت (۱۳۸۹). ترجمهٔ نصرت نیل ساز. «ترجمه‌های قرآن». ترجمان وحی (۲۶).