آیه ۱۴ سوره لیل: تفاوت میان نسخهها
جز (added Category:آیههای مکی قرآن using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۴ سوره لیل''' چهاردهمین [[آیه]] از نود و دومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن بهشمار میآید | '''آیه ۱۴ سوره لیل''' چهاردهمین [[آیه]] از نود و دومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن بهشمار میآید. [[قرآن]] در این آیه از یکی از راههای [[هدایت]] که همان هشدار و [[انذار]] است؛ استفاده کرده و انسانها را از آتش [[جهنم]] که شعلههای آن بلند و سوزان است؛ بیم میدهد. | ||
== متن == | == متن == | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند که قرآن در این آیه از یکی از راههای هدایت که همان هشدار و انذار است؛ استفاده کرده و انسانها را از آتش جهنم که شعلههای آن بلند و سوزان است؛ بیم میدهد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۸۰|ج=۲۷}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == |
نسخهٔ ۷ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۰۴
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | لیل | ||||
تعداد آیات سوره | ۲۱ | ||||
شماره آیه | ۱۴ | ||||
شماره جزء | ۳۰ | ||||
شماره حزب | ۱۱۹ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۴ سوره لیل چهاردهمین آیه از نود و دومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. قرآن در این آیه از یکی از راههای هدایت که همان هشدار و انذار است؛ استفاده کرده و انسانها را از آتش جهنم که شعلههای آن بلند و سوزان است؛ بیم میدهد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
فَأَنْذَرْتُكُمْ نَارًا تَلَظَّىٰ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«پس شما را از آتشی که زبانه زند بیم دادم»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«پس شما را از آتشی که زبانه زند هشدار دهم»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که قرآن در این آیه از یکی از راههای هدایت که همان هشدار و انذار است؛ استفاده کرده و انسانها را از آتش جهنم که شعلههای آن بلند و سوزان است؛ بیم میدهد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره لیل، نود و دومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، نهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره اعلی و پیش از سوره فجر نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۱: ۱۸۶.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۵۰۵.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۹۵.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۹۵.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۷: ۸۰.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره لیل»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۰۵۱.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.