آیه ۱۰ سوره لیل: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۰ سوره لیل''' دهمین [[آیه]] از نود و دومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن بهشمار میآید. در این آیه به سلب [[توفیق]] از انسانهای بخیل و دشوار شدن [[بندگی]] و [[انفاق]] در راه [[خداوند]] برای آنان اشاره شده است. بنابه متن آیه، این گروه از انسانها به خاطر نداشتن [[ایمان]] به [[معاد]] و پاداشهای [[قیامت]] در دنیا و [[آخرت]] با انواع سختیها مواجه خواهند شد. | '''آیه ۱۰ سوره لیل''' دهمین [[آیه]] از نود و دومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن بهشمار میآید. در این آیه به سلب [[توفیق]] از انسانهای بخیل و دشوار شدن [[بندگی]] و [[انفاق]] در راه [[خداوند]] برای آنان اشاره شده است. بنابه متن آیه، این گروه از انسانها به خاطر نداشتن [[ایمان]] به [[معاد]] و پاداشهای [[قیامت]] در دنیا و [[آخرت]] با انواع سختیها مواجه خواهند شد. | ||
== متن == | == متن == | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند که در این آیه به سلب توفیق از انسانهای بخیل و دشوار شدن بندگی و انفاق در راه خداوند برای آنان اشاره شده است. بنابه متن آیه، این گروه از انسانها به خاطر نداشتن ایمان به معاد و پاداشهای قیامت در دنیا و آخرت با انواع سختیها مواجه خواهند شد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص= | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند که در این آیه به سلب توفیق از انسانهای بخیل و دشوار شدن بندگی و انفاق در راه خداوند برای آنان اشاره شده است. بنابه متن آیه، این گروه از انسانها به خاطر نداشتن ایمان به معاد و پاداشهای قیامت در دنیا و آخرت با انواع سختیها مواجه خواهند شد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۷۵–۷۶|ج=۲۷}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | [[رده:آیههای مکی قرآن]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۳۵
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | لیل | ||||
تعداد آیات سوره | ۲۱ | ||||
شماره آیه | ۱۰ | ||||
شماره جزء | ۳۰ | ||||
شماره حزب | ۱۱۹ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۰ سوره لیل دهمین آیه از نود و دومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در این آیه به سلب توفیق از انسانهای بخیل و دشوار شدن بندگی و انفاق در راه خداوند برای آنان اشاره شده است. بنابه متن آیه، این گروه از انسانها به خاطر نداشتن ایمان به معاد و پاداشهای قیامت در دنیا و آخرت با انواع سختیها مواجه خواهند شد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْعُسْرَىٰ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«او را میسّر برای سختی و مشقت میسازیم»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«زودا که راهش را به سوی شر و دشواری هموار کنیم»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که در این آیه به سلب توفیق از انسانهای بخیل و دشوار شدن بندگی و انفاق در راه خداوند برای آنان اشاره شده است. بنابه متن آیه، این گروه از انسانها به خاطر نداشتن ایمان به معاد و پاداشهای قیامت در دنیا و آخرت با انواع سختیها مواجه خواهند شد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره لیل، نود و دومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، نهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره اعلی و پیش از سوره فجر نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۱: ۱۸۲.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۵۰۵.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۹۵.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۹۵.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۷: ۷۵–۷۶.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره لیل»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۰۵۱.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.